[ANDERSON SERIES 2ND GEN.] OWNED BY HIM: ACER FROST ANDERSON

#15:

Typos ang grammatical error ahead!!

¤¤¤

KENNETH POV:

¤¤¤

"Lagi mo na lang ba akong ipagtatabuyan?" Hindi ko na mapigilan ang pagtaasan siya ng boses dahil ubos na ang pasensya ko sa kakasuyo sa kanya.

Hindi naman madaling maubos ang pasensya ko pero sumusubra na siya. Kung kani-kanino siya napapasama.

Mabuti lang sana kung sa mga matitino siya napapasama pera halos lahat ng napapalapit sa kanya ay balak siyang gawan ng masama.

"So what? Malaki na ako. I can protect myself kahit wala ka." Ganting sigaw nito sa akin. Iwinaksi ang kamay ko na nakahawak sa pulsuhan niya na handa ko na naman sana siyang hilain at isakay sa kotse para makauwi na.

Hindi ko na pinansin ang mga mata ng mga kasama niya nakatingin sa aming dalawa. Wala akong pakialam sa kanila maliban sa kagustuhan kong iyuwi na siya ngayon din.

He almost got all my attention 24/7 dahil narin sa kagustuhan ni tito Ace. Napapabayaan ko na ang ilang mga ttabaho ko na dapat ay iyon ang inaasikaso ko.

"Sasama ka ba o gusto mong kaladkarin kita pauwi?" Gigil na pagbabanta ko sa kanya. Hindi ko na siya makausap ng matino. Kung ano ng paraan ang ginawa kong pangsusuyo sa kanya ay hindi na umuubra.

Simula noong matapos ang kaarawan niya na hindi ako nakadalo ay talagang hindi na niya ako pinapansin, hindi kinakausap kung hindi ako ang unang pakikipag usap o matatawag pang pakikipag usap ang ganito dahil nakikipagsigawan na naman ako sa kanya.

Gaya nga ng sabi ko na mahaba-haba ang pasensya ko pero sadyang sinasagad na niya. Naturuan pa naman ako ng daddy niya dapat laging maging kalmado sa lahat ng oras pero paano ko iyon magagawa ngayon kong ganito ang ginagawa niya.

"No! You can't do that. And I told you.. AYAW KO. Ayaw kong sumama sayo." Nakipagmatigasan pa talaga siya.

"Ugh! Whatever." Naibulalas ko.

Binihat ko siya pasampay sa mga balikat ko. Kung hindi siya sasama sa akin ng maayos.. isasama ko siya sa akin ng ganitong paraan.

"Huuuuu.... go Acer. Go Acer." Pangangantyaw pa ng mga kasama niya.

"Let me go. Kuya Kenneth.. ahhhh... put me down..." kanda sigaw niya na sinabayan ng pagsuntok pa sa likod ko.

Hindi ko pinansin ang pagwawala niya. Wala naman siyang magagawa maliban sa pagsigaw niya. Hindi naman kalakasan ang pagsuntok niya sa likod ko for what?

Hindi ko siya ibinaba hanggang hindi namin nararating kong saan ko ipinarada ang kotse ko.

Pinagbuksan at patulak din na pinasakay.

"Kuya Kenneth....Urgh. grrr." Gigil na gigil na gustong bumaba ng kotse ko.

"Just give up little Acer. You know how hi-tech this car is." Sabi ko sa kanya ng makasakay na din ako at pi asibad na iyong pauwi ng A. Place.

¤¤¤

¤¤¤

"Nag away na naman ba kayo ng kapatid mo hijo?" Tanong ni tito Elijah na nagulat pa dahil hindi pinansin ni Acer ng makapasok sa loob ng bahay.

"Sort of tito. Napilitang umuwi at iniwan ang mga barkada."

"Hayst. Batang yon, oo. Mahabang pang unawa na lamang sa kapatid mo hijo. Ako na ang humihingi ng pasensya sayo sa palaging kagaspangan ng ugali sayo."

"Alam ko po iyon tito. Sanay na ako sa ugali niya kaya wala kayong dapat ipag alala."

"Salamat hijo."

Tumango ako at bahagyang ngumiti. "Sige po tito. Aakyat na po muna ako ng silid ko."

Nagpakawala ako ng buntong hininga ng malagpasan ko si tito Elijah. Tama namang pag akyat ko ng hadgan ng makasalubong ko si tito Ace.

"Magandang gabi po."

"How's Acer?"

"Ganun parin sa dati tito."

"Okay." Ilang sigundo din na napatitig ito sa akin bago ako nilagpasan.

Nagpatuloy na din ako sa pag akyat at nagtungi ng silid ko.

Hindi ko naman nakitaan ng pagkadismaya si Tito Ace. Sinabihan kasi niya ako na bantayan ko muna ito habang wala silang pasok. Nakamasid lang naman kay Acer sa malayo at hindi ako nagpapakita sa kanya sa tuwing lalabas siya.

Saka na lang ako lalapit sa kanya kapag alam kong may masamang balak ang mga taong nasa paligid niya o di kaya naman ay gagabihin na naman ito sa pag uwi katulad ngayon.

"Ugh." Napasampa ako ng kama na may pabuntong hininga. Sapo ang sintido ko na patuloy na sumasakit dahil kay Acer.

Ano ba ang gagawin ko sa kanya para bumalik na sa dati ang pakikitungo niya sa akin.

"Acer Frost Anderson. You are such a little braty." Naibulong ko na may kasamang panggagalaiti.

Nagpahinga muna ako ng ilang oras ng magpasyang maligo bago ako bumaba para sa late dinner. Kakatukin ko na lang mamaya si Acer para sabay kaming dalawa.

Alam kong nauna na sina tito Elijah na kumain ng hapunan kaya dalawa na lang kami ni Acer ang kakain. Hindi ko lang alam kong makikipag away muna ito sa akin bago pumayag na sumabay sa akin sa pagkain mamaya.

Ah! Bahala na.

Tapos na akong maligo at palabas na ako ng banyo na nakatapis na lang ng puting tuwalya sa ibabang bahagi ng katawan ko.

Natigilan ako ng makita si Acer na nakayo ko sa may drawer ko at may tinitignan na kung ano man ang hinahanap.

Natigil lamang ang pagkalkal niya doon ng malapitan ko siya.

"Ano namang hinahanap mo dyan, little Acer?"tanong ko na binalewala ang titig niya sa akin na ngayon ay tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. "What?"

Napansin ko ang paglunok niya kahit na kunot ang nuong natigil ang tingin sa gitna ko na natatakpan ng tuwalya. Hindi ko na lang iyon binigyan ng pansin at tumalikod na sa kanya.

Tinungo ang kabenet ko at kumuha ng damit namaisusuot.

"Hindi ka na ba galit kaya ka nandito sa silid ko?" Tanong ko habang naghahanap ako ng maisusuot. Hindi niya ako sinagot. Ng lingunin ko siya ay nakasimangot siya at pinagkross pa talaga ang kamay sa may dibdib niya. "Okay! Okay! Hintayin mo na lang ako dito para sabay na tayong kumain mayaya."

"Kumain ka mag isa mo." Akma niya akong tatalikuran at lalabas na ng silid ko kaya naman agad akong humarang sa daraanan niya.

"At saan ka pupunta? Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko sayo kanina. Anong hinahanap mo sa drawer?" Bahagya kong inginuso ang drawer.

Nilingon niya ang drawer. Ilang sandali pa ay nilapitan niya iyon at may kinuha nga doon.

"Ano yon?" Taning ko ng mulinh lumapit sa akin.

"Gusto ko lang humingi ng ganito. At hindi nga ako nagkamali na mayroon ka nito." Sabay pakita ng condom na nasa box pa.

Kunot ang nuo ko hindi dahil sa condom kundi dahil sa anong dahilan niya bakit niya kailangan ng condom.

Bigay iyon noon sa akin ni tito Ace incase daw na may panggagamitan ko sa mga mafi-fling sa akin pero hindi ko pa nasubukan ang gumamit ng ganun dahil hindi naman ako pumapatol sa kung sino lamang. At wala akong panahon sa mga ganun bagay lalo na at mas napagtutuunan ko ng pansin ang mga trabahong ipinagkakatiwala sa akin ng daddy niya.

Kung kailangan namang maglabas ng init ng katawan ay kaya ko namang tulungan ang sarili ko.

"At bakit mo kailangan ang mga iyan?" May kung anong galit ang biglang sumiklab sa loob ko dahil doon.

"Syempre gagamitin ko for safety." Balewala niyang sagot na mas nakapagpainit ng ulo ko.

"What? Alam mo ba ang sinasabi mo?" Sa hindi ko mapigilang pagalpas ng galit ko ay nahawakan ko siya ng mahigpit sa braso. Kanino naman niya iyon gagamitin?

"Awww. Ano ba naman kuya Kenneth.. nasasaktan ako." Nagpumiglas siya pero hindi ko siya binitawan.

"Give it back to me. And you don't need to use this damn protection dahil hindi ka gagawa ng bagay na iyon." Gigil na sabi ko pa sa kanya at kinuha ang condom sa kanya.

Nawala sa isip ko na nakatapis lamang ako at dahil sa pagpupumiglas niya ay natanggal ang pagkakabuhol ng twalya sa baywang ko.

"Ang damot mo. Gusto ko lang naman..." hindi na niya natuloy ang sasabihin dahil napatingin siya mismo sa gitna ng hita ko.

Hindi ko alam ang una kong gagawin. Ang ihagis ang condom na hawak ko o pulutin ang twalya na nalaglag sa paanan ko.

Damn!

Napatitig siya doon. Ang pag iinit ng bunbunan ko ay hindi bumaba bagkus nadagdagan pa dahilan para kumalat sa katawan ko.

Unti unting tumayo ang pagaari ko ng hindi ko namamalayan.

"What is that kuya Kenneth?" Nanlalaki ang mga matang tanong niya na tinakpan ng mga kamay ang mga mata pero ay siwang naman sa daliri.

Mabilis ang naging kilos ko at pinulot ang twalyang nalaglag sa paanan ko pero hindi na maitatago ang pagbukol ng pagaari ko na tuluyan ng nakatayo na mas lumala pa dahil sa pagkakasagi ng telang ipinangbalabal ko.

"Damn it. Lumabas ka na little Acer. Hintayin mo na lang ako sa labas." Pangtataboy ko sa kanya.

Sa kakaisip ko sa katigasan ng pagaari ko ay gusto ko na ngayong maglabas.

"Why should I?" Tanong pa niya at inalis ang takip sa mata.

"Please, Acer." pinanlakihan ko pa siya ng mga mata pero ngumisi lamang siya.

Napaatras pa ako ng yumuko siya at inilapit ang mukha sa umbok sa harapan ko.

"Mukhang may nagwawala, kuya Kenneth. Hehe." at talagang pinitik pa ang dulo ng pagaari ko.

Kagat ang ibabang labi ko na pinatayo siya ng tuwid. Hindi ko na pinansin ang ngisi niya at itinulak ko siya palabas ng silid ko hanggang sa tuluyan ko ng maisarado iyon.

Napamura akong muli. Tampal ang nuo ko na niyuko ang nasa gitna ko na nagmamayabang na sa katayugan. Tinanggal ko ang twalyang nakabalot sa akin.

"f**k. What's in your mind, Kenneth?" Tanong ko mismo sa sarili ko na nagtuloy ako ng banyo.

Sinubukan kong tulungan ang sarili ko pero bakit ganun? Nagtataka ko dahil hindi ko kayang maglabas kahit na isipin kong nasasarapan ako.

"Ugh! Fuck.. Damn it little Acer." Naisuntok ko pa ang kamao ko sa pader ng banyo. Parang gusto ko pang iuntog ang ulo ko ng biglang lumabas ang imahe ni Acer sa isipan ko.

"Kuya Kenneth. Hmmm." At kahit na ang boses ay malinaw na naririnig ko na siyang mas nakapagpatigas ng p*********i ko.

"Ugh." Sinubukan kong muling tulungan ang sarili ko.

Hindi man dapat pero hindi na nawala si Acer sa isipan ko.

"Ugh.. uhmmm. Ahhhmm..hmmmm." napapaungol ako habang kagat ko ang ibabang labi ko at mabilis na nagtaas baba ang kamay ko sa pagaari ko.

"Kuya Kenneth. Put it in. Uhm.." ang boses ni Acer na parang paulit ulit lamang na nagpi-play sa utak ko.

"f**k it. Ahhhhh.." at mas binilisan ko pa ang naging galaw ng kamay ko hanggang sa tuluyan kong mailabas ang init ng katawan ko.

Hindi na matapos tapos ang pagmumura ko hindi dahil sa nangyari sa akin kundi dahil sa napakalaswang pag iisip ang mayroon ako.

Habang pinapaligaya ko ang sarili ko ay ang tanging naisip ko ay si Acer.

"Damn it again." Para tuloy akong napakasamang kapatid kay Acer. Why? Sa dami ng taong maiisip ko habang ginagawa iyon ay bakit si Acer pa. Bakit ang little Acer ko pa.

"f**k you, Kenneth Hidalgo." Pagkalutong lutong na mura sa sarili ko inayos ang sarili ko.

¤¤¤

¤¤¤

"Stop giving me that kind of look little Acer." Kahit na gusto kong lakasan ang boses ko ay hindi ko naman magawa dahil nasa harapan na kami ng hapagkainan.

"Did you do it, kuya Kenneth?" Nakangisi pa niyang tanong na hindi pinansin ang pagbabanta ng tingin ko.

"Pwede ba Acer.. nasa hapag tayo kaya kumain ka na lang dyan."

"Uhmm, I'm eating kuya Kenneth." Sagot niya sabay subo ng kutsarang kanin. "You too. Eat well kuya Kenneth." Na sinamahan pa ng pang aasar. "Did you satisfied your self? Anong iniisip mo habang ginagawa mo iyon?"

"Acer." Nanlaki ang mga mata ko. Kailan pa siya natutong magtanong sa mga ganung bagay.

"Hehe.. okay! If you say so. Masubukan nga rin kapag may kasama ako." Balewalang sabi niya na dahilan para mabitawan ko ang kutsarang hawak ko.

Kumalansing iyon ng mahulog sa sahig.

"What did you say?" Tanong ko dahil parang uminit na naman ang ulo ko. Kaya ba naghahanap siya ng condom kanina ay balak niyang gamitin iyon sa kakilala niya.

No! Damn it. Pero bakit ako nakaramdam ng pagrerebelde ng loob ko sa kaisipang iyon.

I know na darating ang araw na ito na magkakaroon siya ng kasintahan o ka'fling pero hindi ko naisip ang bagay na iyon.

At ano naman ang ipinagpuputok ng butse ko kung sakali. I'm his big brother na susuporta sa magpapaligaya sa kanya.

"Nothing. Just eat up kuya Kenneth. Patapos na akong kumain." Sagot niya na binilisan na ngang ubusin ang nasa pinggan. Uminom ng tubig. "Mauuna na ako kuya Kenneth.. good night and sweetdreams." Na may kasamang pagkaway.

Tahimik na nakasunod lang ang tingin ko sa kanya. Naipilig ang ulo ko zabay bunting hininga.

Lihim na naman akong napamura. Mukha yatang hindi na nagiging maganda ang takbo ng mga pangyayari.

Bakit bigla akong nakakaramdam ng kakaiba? Lalo na ang galit na biglang sisiklab kapag naiisip ko na may ibang aangkin sa kanya.

Ugh! Damn it again and again.

¤¤¤

ACER POV:

¤¤¤

Pabaling baling ako ng higa. Hindi ako mapakali.

Anong oras na ba? Kanina pa ako umakyat ng silid ko matapos kaming kumain ni kuya Kenneth pero hindi ako dalawin ng antok.

Nakapaskil na sa utak ko ang imahe na nakita ko kanina kay kuya Kenneth na siyang dahilan kaya hindi ako makatulog.

He is huge.! Hard but beautiful.

"Eehhh." Hindi ko ipinahalata na nagustuhan ko ang nakita ko. Pilit akong kumalma kaya nagawa ko pa siyang asarin kanina.

Hindi ko naman balak kaninang kumuha ng condom doon. Naisip ko lang kung mayroon siyang nakatagong ganung bagay at hindi nga ako nagkamali.

Sa nakita ko kanina ay nas nainis naman ako sa kanya. At kanino namang pontio pilato niya iyon ginagamit.

Wala din naman akong balak aminin iyon kanina pero pinilit niya ako and then... ayon nga.. booomm. I saw what kuya Kenneth hiding under the white towel.

Nagpaikot ikot ako sa kama ko habang kinikilig sa habang patuloy na tumatakbo sa isipan ko kung ano ang hitsura ng p*********i ni kuya Kenneth.

Bigla tuloy akong napaisip sa isang bagay. Ano kaya ang pakiramdam ng.. uhmmm. Basta.. iyong hawakan iyon. Parang hindi pa yata kaya ng dangkal ko ang haba ng pagaari ni kuya Kenneth.

Ehhh! Muli ko na naman isinubsub ang mukha ko sa unan. Kinilig lang sa ganung bagay.

Pero napasimangot naman ako. Mine is small. Nakakainis man pero hindi ko ipagkakaila. Maliit lang talaga ang akin kaya namangha ako kanina sa nakita ko.

Mayroon din ako ng kanya pero malayo ang laki ng akin sa kanya. Kaya naisip ko din kung ano ang pakiramdam na..

Ahhh! Whatever.. no! Hindi ko na muna dapat iyon isipin. Kailangan ko na muna siyang paibigin. Kuya Kenneth need to fall inlove with me para magkaroon ng katuparan ang mga naiisip ko.

Oo, pagplaplanuhan ko ang bagay na iyon par tuluyan siyang umibig sa akin.

And then...

Sabihin ko ba kina daddy at mommy ang nakita ko? Sinasabi ko naman sa kanila lahat. Tulad na lang ng paghalik ko kay kuya Kenneth.

"Uhmm! Nevermind. I can keep a secret from them starting tonight about that thing. They don't need to know how huge kuya Kenneth down there." Sagot ko sa sarili kong katanungan.

Hindi naman siguro sila magagalit kung ililihim ko sa kanila ang bagay na iyon. Akin na lang iyon. At magiging akin lamang iyon.

Oo, palagi kong sinasabi na "I HATE HIM." But deep inside. Mahal ko si kuya Kenneth. Hindi nagbabago iyon.

Hmmmp! Basta, I can get kuya Kenneth attention kapag patuloy ako sa pagbabalewala sa kanya. Katulad na lang ng mga ginagawa ko.

Hindi ko naman pinapabayaan ang sarili ko. Naipangako ko na sa sarili ko na kay kuya Kenneth lamang ako magpapahalik, magpapahawak. Kaya naman dapat sa akin lang din dapat siya.

"But still, my utang pa siya sa akin." Bulong ko. Hindi pa nababayaran ang utang niya sa hindi pagdalo ng kaarawan ko. Kaya naiinis parin ako sa kanya.

"Hmmp. Basta."

Kung saan saan na lumipad ang isip ko hanggang sa tuluyan akong makatulog sa kakaisip kay kuya Kenneth.

¤¤¤

¤¤¤

And as usual, hindi ko na naman pinansin si kuya Kenneth kahit batiin lang sana ng goodmorning ay hindi ko ginawa but deep inside I want to greet him a beautiful sunday morning. Samahan na din ng kiss and hug.

Ugh! I want to do it but I need to avoid him. Just to make him follow me all day.

Well, I know that he is following me those last few weeks. Kahit na hindi naman siya magpakita ay nakikita ko siya na nasa malayo lang at nagmamasid kaya nga malakas at kampante ang loob ko na lumabas dahil alam kong hindi niya ako papabayaan.

O diba! Effective ang ginagawa ko.

Nakukuha ko ang buong attensyon ng kuya Kenneth ko.

"Lalabas ka na naman ba, baby?"tanong ng mommy sa akin.

"Dadalaw ako kay lolo ngayon, mommy." Sagot ko. Gusto ko namang makabonding si lolo kahit na kaunting oras lang. Basta iyong hindi siya mapapagod. Basta makita ko lang at makasama si lolo ay masaya na ako.

I love lolo so much like how I love mommy and daddy.

"Ganun ba. Isama mo din ang kuya Kenneth mo para makapasyal naman sa lolo niyo."

"Hmmp! no. Ako lang ang bibisita kay lolo." Sagot ko naman.

Minsan kasi nainis din ako kay Lolo. Dahil kung ano ang ipinapagawa ni daddy kay kuya Kenneth ay ganun din si lolo.

Tinuruan na nga ni Daddy si Kuya Kenneth tungkol sa mga negosyo ay ganun din ang tinuturo ni lolo sa kanya.

"C'mon, lolo can't stand any longer to teach your kuya Kenneth anything now." Parang nababasa naman ni mommy ang nasa isip ko.

Nasita din ni mommy si Lolo minsan dahil hindi man lang nila pinagpapahinga si Kuya Kenneth noon. Sabi nga ng mommy kay lolo...

"Lolo, pagpahingain niyo naman ang bata. Huwag niyo naman siyang pagurin sa kakaturo ng dapat gawin sa kompanya. He is still young and he need rest for himself. Hindi siya robot."

Ang sagot naman ng lolo. "Magiging bahagi siya ng pamilyang Anderson kaya dapat maging kagaya siya ng asawa mo apo. Paano mapapangalagaan ang apo kong si Acer kong hindi siya magiging katulad i Ace." Kaya naman natanim sa isipan ko na aalagaan ako ni kuya Kenneth like how daddy takecare of me.

Per simula naman noon ay nabawasan ang pangingialam ng lolo sa pagtuturo kay kuya Kenneth.

"Ihahatid na lang kita. Saka ako papasok ng kompanya." Sabad naman ni kuya Kenneth.

Wala akong balak maggala ngayon kaya sige.. hahayaan kong pumasok si kuya Kenneth sa kompanya for today. Sunday is rest day so I want to spend my day in lolo's house.

"Hmmp. I don't care." Tinalikuran si Kuya Kenneth pero sumakay naman ako sa kotse niya para sabihin pumapayag akong ihatid niya.