CHAPTER 4

1756 Words
LAURA POV LUMIPAS ang araw, huling lamay na nina Mama at Papa, bukas ay ililibing na silang dalawa. Ang bilis ng araw. Parang kailan lamang ay masaya kami, then heto na, ililibing na namin sila bukas. Wala pa sa isipan kong ulilang lubos na talaga ako. Isang iglap, wala na akong magulang. Kumakain ako ng lomi ngayon sa hapagkainan namin nang lumapit sa akin si Lola. “Laura, apo, pʼwede bang pasuyo sa bayan ng mga ito pagkatapos mong kumain,” sabi niya sa akin. Napahinto ako sa pagkain, tinignan ko si Lola at may pinakita sa akin na listahan, ang haba. “Kailangan natin ang mga ito para sa pakain natin mamaya sa huling lamay nina Lara and Juanito. Hindi lang iyon nandʼyan na rin ang ingredients para sa pakain din bukas sa mga makikipaglibing,” sabi ni Lola sa akin at inisa—isa ang mga iyon. “Sige po, Lola. Tatapusin ko lang pong kumain then aalis na rin po ako. Magpapalit lang din ako ng damit ko po,” sabi ko sa kanya. “Pasensya na, apo. Ikaw lang mauutusan ko—” “Wala po iyon, Lola. Alam ko naman pong busy rin kayo ni Lolo dahil sa mga nakikiramay at sina tito Anthony and tita Dina naman po ay inaayos ang puntod na paglilibingan nina Mama at Papa bukas,” sabi ko sa kanya. “Kaya ako na po bahala. Bibilhin ko po ang lahat ng ito.” “Pʼwede po ba akong sumama? Wala naman akong gagawin.” Napahinto ako sa pagsasalita at kumabog nang mabilis ang aking dibdib nang marinig ang boses na iyon. Kilala ko ang boses na iyon. Ang maamong boses at ilang araw ko na ba silang nakasasama sa iisang buong? Six days na ngayon. Rawr! “Oh, Garvin, ikaw pala. Gusto mo bang sumama sa bayan? Wala ka bang gagawin? Si Gavin ay nakita kong busy sa laptop niya. May nangyayari ba sa Manila? Baka kailangan na kayo roon?” sunod—sunod na tanong ni Lola kay Ninong Garvin. Napatingin ako sa kanya at nakita ko ang nakabukol sa pagitan ng kanyang sweat pants. Shet, bakit naka-sweat pants siya? Halata ang bukol. Halatang mataba at mahaba ang c**k niya. Oh my gulay! Sarap! “Wala naman pong problema sa business namin, Aling Carmen. Naka—leave rin po kami ni Gavin ng two weeks po sa company namin. Iyong ginagawa ni Gavin ngayon ay urgent po. May pinapaayos si mom sa kanya pero overall ay maayos ang company namin.” Ang gwapo talaga ng boses niya. Iyong pakiramdam na mahuhulog ka kahit boses lang niya ang marinig mo. “Ganoʼn ba? Oo nga naman, mga Lazaro kayo.” Natatawang sabi ni Lola. Hindi ko alam kung bakit tumatawa siya ngayon. “Kaya pʼwede bang sumama sa iyo, inaanak? Gusto ko rin lumibot sa bayan muli,” pagtatanong niya sa akin. Tinignan niya ako ng kanyang mga matang kulay kahoy. Shutek, kumibot ang pukelya ko ngayon. Inaakit na ba niya ako? Kung oo, pumasok na dapat ang tarugo niya sa aking masikip at virgin na pukelya. Ready to fight na ako. “Um, yes po, ninong Garvin. Mas okay pong sumama ka para may taga—hawak pa ako ng mga bibilhin. Hindi naman po kita gagawing taga—bitbit po, ninong Garvin, ha? May trolley cart po akong dadalhin and dala naman po atin ang e-bike namin,” sabi ko sa kanya. Hindi talaga kita gagawing taga—bitbit dahil gagawin kitang boyfriend ko at ipaparamdam ko ang init ng aking katawan sa kanya. Para malaman niyang masarap ang inaanak niya. Rawr talaga! “Wala naman sa akin ang magbuhat, inaanak. Sanay akong magbuhat lalo naʼt batak kami ni Gavin sa gym.” Pinakita niya sa amin ni Lola ang muscle niya. Oh my gulay talaga! Ang laki ng muscle. Sarap lumambitin at magpasakal sa kanya. Shet, iniisip ko pa lamang na nakatalikod ako sa kanya at binabayo niya ako nang madiin habang sakal—sakal ako ng kanyang muscle. “Sarap—” Nanlaki ang mga mata ko nang masabi ko iyon. “Masarap po itong pagkain, Lola. Sino po nagluto? Tirahan niyo po ako pagkauwi ko. Heto po ang lunch ko po muli.” Nakangiting sabi ko at tinuro ang pagkain sa pinggan ko. Muntik na akong mabuko. “Masarap talaga iyan, apo. Si Lydia ang nagluto. Tatabihan kita para hindi ka maubusan.” Nakahinga akong maluwag nang hindi nila mapansin ang sinabi ko. “Salamat po, Lola. Sige po ubusin ko po muna itong pagkain ko.” Tumingin ako kay Ninong Garvin. “Hintayin niyo na lang po ako sa labas, Ninong Garvin. Magpapalit pa po kasi ako ng damit.” sabi ko sa kanya. Gusto mo bang sumama sa room ko at ikaw ang magpalit ng damit ko, Ninong Garvin? Papayag naman ako sa gusto mo. Basta lamukusin mo ang magkabilang boobs and pukelya ko. “Sige, inaanak. Hintayin na lang kita sa labas. Tignan ko muna sina kuya Juanito and ate Lara.” Tumango ako sa kanya at lumakad na siya palabas. Nakahabol pa ako ng tingin sa kanya at nakita ko ang malaki niyang puwet na umaalog—alog. Teka, hindi ba siya Magpapalit? Makikita ang bakat ng kanyang c**k! No way! May kailangan akong gawin mamaya! Tinapos ko na itong breakfast ko at nilagay sa lababo ang pinagkainan. Mabilis akong pumasok sa loob ng kʼwarto ko at nagbihis. Ang sinuot ko ay ang mahabang palda ko na hanggang sa gitna ng aking binti. Shirt lang din ang sinuot ko at tinali ang aking buhok into a ponytail. Magsusuot din kasi ako ng sumbrero. Ganito kasi ang pormahan ko rito kaya kilala akong mahinhin. Kumuha ako ng sling bag, nilagay ko roon ang listahan ni Lola, iyong pera at cellphone ko. Tinignan ko ang aking sarili, handa na ako. Tanging powder lamang ang nilagay ko sa aking mukha, ang labi ko naman ay talagang mapula na ito. Iyon ang kinaiinggit ng mga kapwa kong babae rito. “Ang ganda natin, Laura. Paniguradong mahuhulog si Ninong Garvin sa atin,” nakangising sabi ko at inikot ang dulo ng aking buhok. Bago ako lumabas ay nag—spray ako ng pabango. Lumabas na rin ako sa kʼwarto ko at nakita ko si Ninong Garvin sa labas ng bahay namin. Kailangan niyang magpalit ng sweat pants. Walang pʼwedeng ibang makakita ng kanyang taguro maliban sa akin. Kumuha ako ng tubig, dinala ko ang baso na may laman ng tubig at lumakad ako palàbás. “Ninong Garvin, alis na po tayo. Hindi po ba kayo magpapalit?” tanong ko sa kanya. Nakita ko ang paglingon niya sa akin. May kausap siyang ibang babae. Tsk! “Ah, hindi na, inaanak. Tara, alis na tayo–” “Hala! Sorry po, Ninong Garvin!” malakas kong sabi sa kanya. Natapon ko ang tubig na nasa baso. Eksakto sa kanyang gitna. Kinuha ko ang panyo sa bulsa ng palda ko at pupunasan na ang taguro niya nang pigilan niya ako. “Donʼt, inaanak!” awat niya sa akin at hinawakan ang aking kamay. Shet, mission failed. “S—sorry po, Ninong Garvin. N—nataranta lamang po ako. Sorry po talaga!” sabi ko sa kanya. Pinaramdam ko sa kanyang nahihiya at nagsisisi ako pero naging success din kalaunan dahil nahawakan ko ang tip ng kanyang taguro. Ang tigas nang mahawakan ko iyon. Sarap sigurong paglaruan nuʼn at dalhin sa bibig ko. Shet, kumibot ang aking pukelya. “Itʼs okay, inaanak. Magpapalit lang ako ng pants ko then alis na rin tayo.” Tumango ako kay Ninong Garvin. “Okay po, Ninong Garvin. Hintayin ko na lang po kayo rito. Take your time po,” nakangiting sabi ko sa kanya at napalunok ako nang makita ang matambok niyang puwetan. Sarap talagang dilaan at kagatin iyan. My ass. Napaiwas ako ng tingin at pinuntahan na lamang ang e-bike namin para ma—start na iyon. Hindi rin naman nagtagal ay lumabas na rin si Ninong Garvin na naka—maong pants. Ang sarap ni ninong Garvin kahit anong isuot niya. “Gusto mo bang ako na lang mag—drive, inaanak?” tanong niya sa akin. “Um, sure po ba kayo, Ninong Garvin? Kabisado niyo po ba ang daan papunta sa bayan ng Marinduque?” tanong ko sa kanya. Tinignan niya ako at umiling. “See, kaya ako na po—” “Pʼwede mo kong turuan kung saan ang tama way ko, inaanak.” Napangiti ako sa kanyang sinabi. “Thatʼs a good suggestion, Ninong Garvin. Turuan ko na lang kayo.” Naupo ako sa tabi niya dahil two seater itong front seat kung nasaan ang manibela. Pinatakbo na ni Ninong Garvin ang e-bike namin at tinuturo ko kung saan siya liliko dapat. Hanggang mag—isa linya ang daan att dire—diretso lamang iyon papasok bayan ng Boac. “Turn left, Ninong Garvin,” malanding bulong ko sa kanya at hinipan ang kanyang tenga. Nakita ko ang gulat sa mukha niya pero ngumiti lamang ako mat patay—malisya sa aking ginawa. “Diretso lamang, Ninong Garvin. Then, turn left again, left again sa may intersection na iyan. Sa tapat tayo ng pharmacy s***h clinic paparada. Ayan, dʼyan tayo paparada dahil legal dʼyan,” sabi ko pa rin sa pang—aakit na paraan. Hindi lamang iyon dahil pinaparamdam ko ang aking boobs sa kanya. Nakita ko ang pamumula ng kanyang kanang tenga. “Pʼwede natin iwan dito ang e-bike, inaanak? Hindi ba mananakaw?” tanong niya sa akin. Umiling ako sa kanya. Nauna na akong bumaba. “Hindi po, Ninong Garvin. Mababa po ang crime rates dito sa Marinduque. Kahit nga po makalimutan mo ang wallet mo sa isang establishment, makukuha mo pa rin. Kahit ibalandara mo iyong phone or wallet mo, walang mang—i—snatch po roon. Sa pagkakaalam ko ay second peaceful province ang Marinduque po, sumusunod sa Batanes. Kaya relax lang po. Pagkabalik natin ay nandʼyan pa rin ang e-bike po nila Papa. Tara na po! Mag—grocery po muna tayo bago pumunta sa wet market, may suki naman na po sila Lola roon!” Nakangiting yaya ko sa kanya kaya sumunod na siya sa akin Heto na ang pagkakataon kong akitin siya. Kaya natin ito, Laura.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD