LAURA POV
NAGLALAKAD kami ni Ninong Garvin sa kahabaan ng bayan. May space sa pagitan namin kaya nagkunwari akong nabunggo at muntik madapa dahil sa mahaba kong palda na suot.
“Are you okay, inaanak?” Nag—aalala niyang tanong sa akin at hinawakan ang aking kamay.
Tinignan ko siya. Para siyang prinsipe sa mga nababasa kong love story. Naramdaman ko rin ang palad niyang sobrang lambot. “Um, yes po, Ninong Garvin. May nakabunggo po kasi sa akin at natapakan ko iyong dulo ng palda ko po. Mabuti na lang ay nasalo niyo po ako,” mahinhin na sabi ko sa kanya.
Huwag sana siya tumingin sa palda ko dahil hindi naman talaga mahaba at nasa gitna ng binti ko lamang ito.
Kailangan kong magsinungaling para hawakan niya ang kamay ko.
“Mag—ingat ka, inaanak. Hawakan na lamang kita sa kamay mo—”
“Okay po!” mabilis kong sabi at hinawakan ang kaliwang kamay ni Ninong Garvin ko. Para tuloy kaming mag—jowa na naka—holding hands while walking.
Kinikilig tuloy ako.
“Ninong sa supermarket muna tayo. Kapag nakabili tayo ay iiwanan muna natin ang pinamili natin para wala tayong hawak kapag bumili ng meat, chicken, gulay and prutas po,” sabi ko sa kanya at pinisil ang kanyang kamay.
Ang lambot talaga ng kamay niya. Parang ang sarap nitong lumamas sa magkabilang s**o ko, or, ʼdi kaya masarap pumisil sa aking kepyas. Masarap kaya siyang puminger katulad ng mga napapanood kong hot movie?
Gusto kong subukan? Lalo na ang taguro niya na alam kong mataba at mahaba dahil nahawakan ko kahit papaano kanina.
“Ganoʼn ba, inaanak? Sige, doon muna tayo pumunta. Saan ba ang supermarket dito?” tanong niya sa akin at mukhang hindi pinapansin ang pagpisil ko sa kanyang kamay at pagdama ko sa aking dibdib sa kanyang kaliwang braso.
Manhid ba siya?
O, sadyang tinitiis lamang niya?
Ninong Garvin, huwag mo ng tiisin ang katulad ko. Paniguradong masasarapan tayong dalawa.
Nang matapos kaming mamili sa supermarket and pumunta kami sa palengke naman para bilhin ang mga nakasulat dito sa papel. “Ang dami pala nito, inaanak. Kasya na ang pera na dala mo?” tanong niya sa akin.
“Um, opo. Heto po iyong bigay niyo—”
“Ako na magbabayad sa mga iyan. Ang daming pagkain mamaya at bukas sa libing?” gulat niyang tanong at kinuha ang papel sa akin.
Magka—holding hands pa rin kaming dalawa at hindi ko pa rin tinitigilan ang pagpaparamdam ko ng aking boobs sa kaliwang braso niya.
“Yes po, Ninong Garvin. Ganito po kasi sa probinsya,” sagot ko sa kanya. “Kailangan ay pakainin po sila lalo na hetong huling lamay po. Kailangan makakain ang mga makikilamay at makikilibing po. Mayroʼn pa pong pa—siyam. Magmimisa rin po roon every 6PM magpapakain po muli roon hanggang matapos ang pa—siyam nina Mama at Papa. Sana po hindi po muna kayo umuwi.” Nakangiti ko sa kanya.
Sana talaga hindi pa sila umuwi dahil hindi pa ako tapos sa pag—akit sa kanya. Hindi pʼwedeng hindi mahulog si ninong Garvin.
Hello, malaki ang magkabilang s**o ko at pinkish pa ito dahil alaga ko ang aking u***g kaya dapat matikman ni Ninong Garvin. First time ko ring magka—crush, ano. Kaya gagawin ko ang lahat para mahulog siya sa akin, sa mga kamay ko. Kaya hindi pa sila pʼwedeng umuwi.
“Ganoʼn pala iyon, inaanak. Ita—try naming umabot hanggang pa—siyam nina kuya Juanito and ate Lara.”
Pinisil ko ang kanyang kamay. “Ay, dapat lang, Ninong Garvin! Baka magtampo ang parents ko,” nakangiting sabi ko at muling pinadama ang aking boobies.
Hindi pa ba siya nakahahalata sa ginagawa ko?
Tsk!
Nang matapos kaming mamili ni Ninong Garvin ng meat, chicken, fruits and vegetables and lumakad na muli kami pero ayoko pang umuwi, maaga pa naman.
Napahawak ako sa aking tiyan. “Ninong Garvin, pʼwede po bang kumain muna tayo? Nagugutom na ulit ako. Masyado akong napagod sa palakad—lakad natin. Mabuti na lang ay may pushcart kaming ganyan at least, hindi na tayo nagbubuhat. Paniguradong sasakit ang braso natin. Kaya... Can we eat first? Nagugutom na talaga ako, Ninong Garvin. B—baka iba na ang makain ko,” sabi ko sa kanya at pinalandas ang aking dila sa bibig ko.
Nakita kong umalon ang kanyang adamʼs apple. Kaya palihim akong napangiti. Nahuhulog na siya sa akin.
Konti na lang, Laura. Paniguradong uungol na rin tayo katulad ng mga napapanood natin.
Rawr!
Pumunta kami sa isang local fast food dito at umorder siya ng chami, pizza, fries and softdrinks. “Ang dami naman, Ninong Garvin. Mauubos ba natin ang mga ito?” gulat kong tanong nang ilapag niya ang tray sa table namin.
“Nagugutom ka, inaanak. Kaya dapat kumain ka nang marami. Bumili na rin ako ng limang box of pizza para pasalubong sa mga magluluto mamaya,” sabi niya sa akin.
Hindi talaga ako nagkamali na siya ang pinili kong maging crush kaysa kay Ninong Gavin. Sa totoo lang, madalang kong nakaka—usap si Ninong Gavin, masyado kasing seryoso ang mukha niya at parang galit lagi kaya umiiwas din ako, kaya rito ako kay Ninong Garvin. Inosente pero alam kong masarap.
“Thanks, Ninong Garvin. Kainin na natin po ʼto,” sabi ko at nilagyan siya ng chami para malaman niyang mabait akong girlfriend.
Girlfriend?
Para tuloy kaming nag—date.
Kilig tuloy ako.
Kumakain ako ng chami at kasabay nuʼn ay fries. Sinawsaw ko iyon sa ketchup na may mayo, at sinadya kong kumalat iyon sa gilid ng labi ko.
Para—paraan lamang.
Titignan ko kung anong gagawin niya.
“Masarap din po ang fries, Ninong Garvin. You should try po!” sabi ko sa kanya.
Nakita ko ang panlaki ng kanyang mga mata. “Why po, Ninong Garvin?” patay—malisya kong tanong sa kanya. Tinuro niya ang gilid ng labi ko. “Ano pong mayroʼn?”
“May mayo sa gilid ng labi mo,” sabi niya at tinuro ang aking kanang gilid ng labi ko.
Kaya ang ginawa ko ay kumuha ako ng fries at pinahid ko roon. Napangiti ako nang makita. “Ah, may sawsawan pala sa gilid ng labi ko.” Napatingin ako kay Ninong Garvin. “Ah!” sabi ko at tinapat sa kanya ang fries.
Inaasar ko lamang siya. Alam ko namang hindi niya kakainin, pero nagulat ako nang kainin niya iyon.
Teka? Bakit kinain niya?
Ibig bang sabihin nito... Tumatalab ang pang—aakit ko?
“Hala, bakit kinain niyo po, Ninong Garvin? Jino—joke ko lang po kayo,” sabi ko sa kanya.
Nakita kong namula ang kanyang magkabilang pisngi. “Oh, masarap din itong pizza! I like... A lot!” Pag—iiba niya sa usapan namin, pero ako? Hindi ko maitago ang aking ngiti.
Nahuhulog na siya sa atin, Laura.
Mukhang makakatikim na tayo ng malaking taguro.
Rawr!
Natapos na rin kaming kumain at pina—take out namin ang natirang pizza, ang chami ay naubos ni Ninong Garvin. Naglalakad na muli kami, pero hindi na niya hawak ang kamay ko kaya lumapit muli ako at hinawakan ang kaliwang kamay niya.
Napatingin siya sa akin. “Baka madapa po muli ako, Ninong Garvin,” sabi ko sa kanya.
Tumango siya sa akin. “Humawak ka lang sa akin.”
“Okay po.”
Naglalakad na kaming dalawa hanggang makarating muli sa e-bike namin. Nilagay namin sa compartment ang mga pinamili namin at ngayon naman ay papunta kami sa supermarket para kunin ang pinamili namin doon. Naka—tatlong box kami at mabuti na lang ay kasya sa likod. Tinali namin ang box sa magkabilang gilid para hindi mahulog at maging ang kurtina nito ay sinarado namin. Muling pinaandar ni Ninong Garvin ang e-bike pauwi sa amin.
Pero, ako may naisip na kalokohan.
“Ninong Garvin, masarap po ba sa kinain natin?” tanong ko sa kanya. “Doon po kami kumakain ng mga friends ko rito. Masarap po roon kaya roon kita dinala. So, masarap po ba?” Tinignan ko siya.
“Yes, masarap, inaanak. Nagustuhan ko ang chami and pizza nila.”
Napasimangot ako. “How about the fries po? Hindi po ba masarap? Lalo na ang sawsawan na sinubo ko sa inyo na galing sa gilid ng labi ko? Hindi po ba masarap?” bulong na tanong ko sa kanya. “Eyes on the road, Ninong Garvin. So, masarap po ba?” Nakita kong namula muli ang tenga niya at sunod—sunod ang kanyang paglunok.
“Yes, masarap.”
Napangiti ako sa kanyang sinabi. “Alam mo ba, Ninong Garvin... May mas masarap na sawsawan para sa fries po. Alam niyo ba kung ano?”
“What it is? Ketchup? Cheese sauce?”
Umiling ako sa kanya. “Nope. Wala sa nabanggit. Ang masarap na sawsawan para sa fries and malaking hotdog? Ay, ang katas ko mula rito, Ninong Garvin.” Kinuha ko ang isang kamay niya at dinala sa kepyas ko. “Dito masarap isawsaw iyon, Ninong Garvin.” Nagulat siya sa ginawa ko kaya binalik niya ang kamay sa manibela.
“First time mo bang makahawak ng kepyas, Ninong Garvin? Sariwa pa itong akin. Gusto kita, Ninong Garvin. Na—love at first sight ako sa iyo. Rawr!” Nakangiting sabi ko sa kanya at pinadama ang aking boobies.
Buong byahe ay walang umiimik sa aming dalawa, pero ako ay nakahawak sa taguro niya. Hinayaan niya ang kamay ko.
Nakarating kami sa bahay. Nauna siyang bumaba, hinayaan ko na lamang siya dahil naka—jackpot na ako.
Sure na sure akong mataba at mahaba ang taguro ni ninong Garvin. Hindi ako makapahintay na makapasok sa bibig at kepyas ko iyon.
Ninong Garvin, akin ka lang!
Naghahanda na ang lahat para sa huling lamay nina Mama at Papa. Napansin kong umiiwas sa akin si Ninong Garvin, pero anong pake ko? Kaya ako ang lumapit at tumabi sa kanya.
“Nahihiya ka ba, Ninong Garvin? Donʼt. Dahil kahit anong layo ang gawin mo, susundan at lalandiin kita... Mahal kita,” bulong ko sa kanya.
Nag—umpisa na ang huling padasal sa lamay nina Mama at Papa.