Nang makalabas sa ospital si Smile, dumiretso siya sa isang bahay na tinutuluyan din ang kanyang mga magulang. Mismong Mayor ng kanilang bayan ang nagbigay ng bahay na iyon para tuluyan nila. Bagama't hindi pa gaanong naghihilom ang kaniyang sugat, pero nagpumilit na siya na lumabas ng ospital dahil hindi siya sanay na nasa loob ng ospital, pakiramdam niya ay mas lalong hindi siya gagaling doon lalo na at lang nalalanghap niya ang iba't ibang klase ng gamot. Nais na sana niyang umuwi na lamang sila sa kanilang nayon pero hindi pa sila pinayagan ng kanilang Mayor dahil hindi pa natatapos ang pag-aaral sa virus at kailangan din nilang i-quarantine.
Maging ang kanilang mga kasamahan na taga nayon ay naka quarantine pa rin. Pero ang ikinatuwa niya hindi na nga nagkaroon pa ng sakit ang kanya
