Sinamahan ako ng mga kaibigan ko sa paghihintay sa muling paglabas ni Justin mula sa emergency room. Kagaya ko ay hindi rin mapakali ang mga kaibigan namin sa paghihintay ng resulta kung naka-survive ba si Malzia o hindi.
Sana naman nakaligtas siya. Lalakad muli ako ng nakaluhod patungo sa altar kapag nakaligtas siya.
Nag-uusap usap sila at minsan sinasali nila ako. Pinalalakas din nila ang loob ko na malalampasan ni Malzia ang panganib basta magtiwala lang ako sa Diyos.
Bale treinta minutos na kaming naghihintay sa labas ng ER nang sa wakas ay bumukas ang pinto. Limang doktor agad ang lumabas dito na pawang pawis na pawis ang buong katawan at kita ang pagod sa kanilang mga mukha. Hindi ko kilala ang mga ito at malamang kasama ni Justin na gumamot sa asawa ko.
Hindi ko makita sa mukha
