Tulala ako simula nang malaman ko na kasabwat ang tatlo kong kaibigan na muntik nang ikapahamak ni Nanay. Hindi ako makapaniwala na magagawa nila sakin yon. Ayon kila Sven, nakipag-lapit sila sakin dahil kasama iyon sa trabaho nila.
Ilang taon akong nagmukhang katawa-tawa sa kanilang tatlo. Yun pala, unti-unti na nila akong sinasaksak sa likod ko nang hindi ko nalalaman.
Tumulo ang ilang butil ng luha mula sa pagod ko ng mga mata.
Lagi nalang ba akong masasaktan?
Hindi ko rin alam kung ano nangyari sa kanilang tatlo at wala na akong pakialam. Hindi porket kaibigan ko sila ay palalagpasin ko ang ginawa nila, at sa Nanay ko pa talaga. Di baleng ako nalang, wag lang kahit sino sa mga mahal ko sa buhay.
"Isabella, we will go somewhere tonight." Hinawi ko ang kamay ni Sven na lumapat sa ba
