Amber’s POV
“Punta ka mamaya sa opisina ko,” mabilis akong napahinto sa pagmomop nang marinig ko ang baritong boses mula sa aking likuran. Hindi ko binitawan ang hawak kong mop o kahit na ang bumaling sa kaniya. Alam ko na naman kung sino ang lalaking ito.
Napatingin ako sa aking relos. Alas nuebe pa naman ng umaga at bigla na lang siyang sumulpot sa aking likuran.
“B—bakit po sir?” nauutal ko tanong sa kaniya.
“May pag—uusapan tayo,” mabilis nitong wika dahilan upang mapalunok ako ng sarili kong laway.
Sa puntong ito ay hindi ko na napigilan pa ang humarap sa kaniya. Napalingon—lingon pa ako sa paligid at nang malamang wala namang tao o kahit na staff sa hallway ay kaagad rin akong nakahinga nang maluwag.
“Sir, pwedeng dito na lang po? Marami—rami pa po kasi ang lilinis ko at baka
