Amber’s POV
Hindi ko na namalayan ang oras. Alas tres na pala ng hapon nang magising ako at hindi ko inakalang ganoon kahimbing ang tulog ko sa araw na ito. Sa mga sandaling ito ay sigurado na akong talagang nawala na ang pagod ko at antok lalo pa at ilang oras rin akong tulog kanina pang umaga.
Hindi ko alam kung bakit kusang gumalaw ang kamay ko at unang dinampot nito ang cellphone kong alam kong nakalagay lang kanina sa mesa sa gilid nitong silid.
Sa pagbukas ko pa lang ng screen ay ang mga messages na kaagad ang unang bumungad sa akin. Hindi ko alam kung bakit napangiti ako kahit hindi ko pa man iyon binuksan. Hindi ko mawari kung bakit ganoon ang nararamdaman ko lalo pa at hindi ko pa naman nababasa ang mensaheng maaaring magiging laman.
“Tanghali na po, kumain ka na.”
“Tulog ka
