Kabanata 32. Sign

1207 Words

Pinilit ko ang sarili ko na kalimutan ang araw na iyon. Sinubukan ko ngunit bigo ako. I ended up crying on my bed every night. Gusto ko man siyang kausapin ng matagal nang araw na iyon, napilitan akong putulin ito bago pa niya marinig ang mga hikbi ko at pagsisi na umalis ako sa poder nila. Ang hirap pa lang malayo sa kanilang dalawa. Mas lalo ko silang na-miss ni Kuya Fireon nang makausap ko si Kuya Ice. Kulang na lang ay pumasok ako sa loob ng telepono o kaya ay mag-teleport sana kung pwede patungo sa kinaroroonan nila. Tapos paglitaw ko sa kanilang harapan ay saka ko susunggaban ng yakap ang magkapatid at magsasalo kami sa isang masarap at matamis na halik. Napapikit ako sa isiping iyon. Gustong-gusto ko silang makausap ngayon. Kahit saglit lang sana bago ako pumasok ng kumbento. N

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD