MATALIM ang tingin ni Soliman sa kawayan habang pinatutulis ang dulong bahagi nito gamit ng hawak niyang itak.
Sa ibabaw ng mesa sa kaliwang banda niya ay naroon ang isang supot ng asin. Tinaas niya sa tapat ng mukha ang kawayan at tinitigang mabuti ang matulis nitong dulo. Malakas niya iyong hinipan bago inilapag sa mesa.
Napabuntong-hininga naman ang binatang si Anjo habang nakatingin sa kaniya. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito.
"Pare, hindi kita puwedeng hayaang mag-isa."
Hindi pinansin ni Soliman ang sinabi ng lalaki. Sa halip ay itinuon nito ang atensiyon sa kinukuhang damit mula sa lumang aparador. Isang kupas na kulay asul na damit at isang pantalon ang kinuha niya.
"Sasama ako, Soliman. Tutulungan kita."
Sa sinabi ng binata ay nagdesisiyon siyang lingunin ito. Bahagya siyan
