I woke up to the feeling of someone caressing my face. Marahan kong idinilat ang mata ko, agad napaawang ang aking labi at napatitig sa mukha ng tao na hindi ko inaasahang makita sa aking paggising.
"Mom..." I uttered softly.
Ngumiti siya sa 'kin at muling hinaplos ang mukha ko.
"Glad you are okay now anak," she said.
My tears pooled as I stare at her beautiful face. "I-I am not dreaming right?" I asked, stuttering.
Muli siyang ngumiti sa 'kin at umiling bago ako pinatakan ng halik sa aking noo.
"This is not a dream baby. Mommy's now here. I am sorry, Sophia," aniya at namumungay ang matang tumingin sa 'kin.
Mabilis naman akong umiling at hinawakan ang kanyang kamay.
It's real. Mom's now awake.
"Let's just forget all of it mom. Ang mahalaga ay gising kana at makakasama kana namin
