"Aalis ka na raw, brother? So ano 'to? Last breakfast mo?" tanong ni Ate Emerald, habang nilalagyan ng ulam ang plato niya.
Napakatok ako mesang kinakainan namin.
"Grabe ka naman sa akin, sis! Maka-last breakfast ka naman... parang mamamatay na ako, ah!" asar na sagot ko sa kanya.
Nginitian niya ako, at saka nag-peace sign.
"Sorry... 'yun kasi ang wordings ni Mama."
Inirapan ko siya, at saka dinampot ang tasa ng kape ko.
"Ang hilig mo kasing sakyan ang mga kalokohan niya."
"Pero, brother... parang ganun din naman. Para ka ring namatay, nung nakita mo 'yung boylet niyang Mayor. Di ba? Tama ako?" nang-aasar na sabi niya sa akin sa pagitan ng mga pagsubo niya,"hindi mo pa nga alam na may anak siya, eh. Ay! Sorry. Nadulas ako."
Sumenyas uli siya ng peace sign sa akin, kaya inirapan
