CHAPTER 52

1068 Words

Nang mabasa ko ang resulta, halo-halo ang aking reaksyon. Syempre, nangunguna ang tuwa dahil hindi nasayang iyong perang ipinambayad ko. Ang laki kaya no’n! Ewan ko ba pero may pagka-tarantitay din ako paminsan-minsan eh. Normal lang naman sigurong matakot na baka may kapalit ang mga good news na natanggap ko. Huminga muna ako ng malalim bago sinagot si Marian. “Oo, approve na siya,” sabi ko. “O bakit ganyan ang aura mo? Dapat magdiwang tayo, eh!” Hindi nawala ang aking kagustuhan na magdiwang ngunit mayroong konting pangamba sa aking puso. Sa totoo lang ay ayokong maging masaya ng sobra kasi natakot ako na may kapalit ang kasiyahang nadarama. “Natatakot ako,” sabi ko kay Marian. “At bakit? Pang old school ka talaga minsan,” saway ni Marian sa akin. “Hindi naman sa gano’n. Kaya lang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD