Kabanata Twenty – nine
Josh Dale POV
Pagkaalis ng mga kaibigan ko ang sununod naman na dumating ay ang mga magulang ko “thank God you’re okay, hindi ko alam ang gagawin ko kung may nangyaring hindi maganda sayo sa aksidente na yon. Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kung napahamak ka” sabi sakin ni mommy at niyakap ako “I’m fine Mom, wag nyong sisihin ang sarili nyo kasi ako naman ang may kasalanan ng lahat” sabi ko sa kanya dahil wala naman may gustong maaksidente ako “I talk to your doctor and he said pwede ka naman na daw ma discharge sa isang araw at konting pahinga na lang ang kailangan mo” sabi kuya sakin kaya tumango ako sa kanya “Where is Krystal by the way?” tanong sakin ni mommy “I don’t know, she left to call you but she doesn’t come back after that” sabi ko sa kanila
