NAKANGITI si Tere habang nagluluto ng kare-kare. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na marunong na siyang magluto niyon. Isa iyon sa gustong-gusto niyang matutunan noong dalaga pa siya. Paboritong ulam kasi iyon ng yumaong ina niya. Kaya kare-kare ang madalas na lutuin noon ng kaniyang ama tuwing lunch time.
Nabahiran ng kaunting lungkot ang ngiti ni Tere nang maalala ang kaniyang mga magulang. Sayang dahil wala na ang mga ito para maipagmalaki rin niya ang sariling version ng kare-kare.
I am always proud of you, hija. Kahit ano pa man ang marating mo sa buhay, palagi mong tatandaan na masaya ako para sa'yo.
Unti-unting naglaho ang lungkot na nadarama ni Tere nang biglang mag-play sa isip niya ang sinabing iyon ni Don Amado noong nabubuhay pa ito. Minsan na rin iyong sina
