Isla Montealegre Series 3: First and Lust

CHAPTER 30

AYVEE’S POV:

Ilang oras na ang lumipas ay hindi pa rin nagigising si Lucas. Nagpatawag na rin sila ng doctor at maayos naman daw ang lagay niya bukod sa mga sugat niya sa kaniyang mga kamao dahil sa walang tigil niyang pagsuntok sa salamin sa underground. He hurt himself it is just because he hurt me that much. I felt so guilty dahil hindi ko alam na labis pala ang sakit na nararamdaman niya hanggang ngayon.

Habang binabantayan ko naman si Lucas ay hindi ko maiwasang mag-isip. Naikuwento na rin kasi sa’kin ni Trevor kani-kanina na nakidnap daw pala siya noon 15 years ago at hindi ko nakayanan marinig ang mga sumunod na nangyari sa kaniya. Napaiyak na lang ako dahil sobrang trauma ang nangyari sa kaniyang iyon at kasabay pa noon ang pagkamatay ng pinakamamahal niya.

Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko at selos dahil gano’n na lang ang pagmamahal na binigay niya sa kaniya. Kahit wala na ito ay nararamdaman ko pa ring may puwang pa rin siya sa puso niya at hindi niya ito basta-basta maaalis sa puso at isipan niya.

Humiga ako sa tabi niya at marahan siyang niyakap. May benda ang katawan niya at gano’n din ang magkabilang kamay niya. Gusto ko ring iparamdam sa kaniya na nandito lang ako at mahalaga siya sa’kin. I have to be selfish, pero ayoko na sanang isipin niya pa ang nakaraan at gusto ko ay sa akin lang siya nakatuon at ibibigay ko sa kaniya ang kaligayahan na hindi niya naranasan noon.

Napakunot ang noo ko habang nakapikit ang aking mga mata. Nakatulog ako habang binabantayan ko si Lucas at naramdaman ko ang daliri niya na humahaplos sa aking mukha. Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko at nasilayan ko ang mukha ni Lucas na nakatingin sa akin. Nananaginip lang siguro ako kaya muli kong ipinikit ang mga mata ko.

Naramdaman ko na lang na kinabig niya ako palapit sa kaniya at niyakap nang bahagya. Doon na ‘ko napamulat at tiningala siya. Nakapikit na siya at tinitigan ko lang siya.

“Are you going to stare at me all day?” Napakurap ako ng magsalita siya.

Napatingin ako sa may bintana at umaga na pala. Buong araw kasi siyang walang malay at alalang-alala ako sa kaniya dahil baka malala ang nangyari sa kaniya. Magdamag ko rin siyang binantayan at hindi ako umalis sa tabi niya dahil baka hanapin niya ako kapag nagising siyang wala ako sa tabi niya.

Napaluha na lang ako at nagbaba nang tingin sa kaniya. Naisubsob ko na lang ang mukha ko sa kaniyang dibdib at mahigpit niya pa akong niyakap.

“Kaya ka ba umiiyak kasi naaawa ka sa itsura ko?” Umiling ako sa kaniya. Inilayo niya pa ako sa kaniya at pinunasan ang mga luha ko sa pisngi. “Hindi ka na ba galit sa’kin?”

“Galit pa rin ako sa’yo,” garalgal na saad ko.

Tumingin ako sa kaniya at malungkot naman ang mga mata niyang tinitigan ako. Hinawakan ko ang mukha niya at bumaba ang palad ko sa kaniyang dibdib na may benda. Nakagat ko ang ibabang labi ko at hindi ko na naman mapigilang mapaluha.

“Why did you hurt yourself? Hindi mo ba alam na mas lalo mo akong pinapahirapan?” Umiiyak kong turan sa kaniya.

Inangat niya ang mukha ko at tipid na ngumiti. “I hurt you even more. Hindi na baleng ako ang masaktan dahil mas kaya ko ang sakit at mas mahihirapan ako kapag nakikita kitang nasasaktan”

Ang sarap pakinggan ng mga sinasabi niya pero hindi ko pa rin maiwasang masaktan. Sana ako ang nasa isip niya at ako ang nakikita niya sa mga oras na ito. Nasaktan na ‘ko sa unang pagkakataon at si Lucas ang naghilom ng mga sugat na ‘yon at sana ay ako rin ang maghilom ng sugat niya sa puso na matagal na niyang kinikimkim.

“I promise that I won’t kill.” Nakatingin lang ako sa kaniya at walang anumang salita ang lumabas sa aking bibig. “Okay, kahit anong sabihin mo susundin ko. You want me to kneel? I will. Or you want me to___”

Mabilis ko siyang hinalikan sa mga labi niya at ikinawit ko pa ang mga braso ko sa kaniyang leeg. The sound of our kisses makes me feel hotter.

Naghiwalay ang aming mga labi at habol namin pareho ang aming paghinga. Kahit na siguro wala pa siyang ligo ay hindi siya nakakasawang tingnan.

“There’s one thing that I need you to do.” Ngumisi siya sa’kin at marahan pa siyang tumango pagkasabi kong iyon. “I don’t want you to fight them back, hindi ko gustong makita kang nasasaktan”

“What if ikaw ang saktan nila? Mas hindi ko kaya ‘yon”

“Ayokong mamatay ka ng dahil sa’kin”

“As I told you, kaya kong mamatay kung ikaw lang ang ililigtas ko.” Natahimik ako at hindi makasagot sa kaniya.

Para bang kung ano ang gumuhit sa puso ko at parang anumang oras ay posibleng mangyari ang bagay na ‘yon. Ayoko, hindi ko kaya. Kahit anong daming tauhan pa nila ay posibleng mapahamak siya.

“Lucas, ‘yong tungkol sa__” Huminga pa muna ako ng malalim at saka muling nagpatuloy. “Iyong tungkol sa b-babaeng m-minahal mo noon.” Kumunot ang noo niyang nakatitig sa’kin at ako nama’y napaiwas na lang sa kaniya nang tingin.

“Are you worried?” Nakagat ko na lang ang ibabang labi ko habang ang tingin ko ay nasa kaniyang dibdib. “Look at me Ayvee.”

Hindi ko siya tiningnan dahil ayokong makita ang mga mata niya na hindi pala para sa’kin at nakikita niya lang ako dahil nangungulila siya sa taong mas higit niyang minahal.

Hinawakan niya ang baba ko at inangat niya ang mukha ko para tingalain siya. Ewan ko ba pero kusang tumulo na lang ang luha ko dahil natatakot ako sa magiging sagot niya sa’kin.

“Sino ba ang kasama ko ngayon?” Taka ko siyang tinitigan at seryoso naman niya akong pinagmasdan.

“A-ako,” mahinang sagot ko.

“Sino ang katabi ko ngayon?”

“Ako”

“And lastly who’s my wife?”

Sandali akong natigilan at nagbaba nang tingin. “Ako”

Niyakap niya ako at hinagkan sa aking noo. Ang init ng mga yakap niya na para bang kapag katabi ko siya ay nawawala ang mga pag-aalinlangan ko.

“Kung iniisip mo ang nakaraan ko, matagal ng tapos ‘yon. Nang dumating ka ibinaon ko na sa limot ang lahat. Akala ko hindi ko na makikita at mararamdaman pa ang tunay na kaligayahan, until you came into my life. At first I know it’s just a lust. Pero wala eh, hindi ko napigilan ang sarili kong gustuhin ka”

Sa kaniya lang din pala lalambot ang puso ko sa taong inalayan ko ng katawan ko at ang naging kapalit ay ang gustuhin ako. Sa kaniya ko naranasan ang hindi ko naranasan kay Rupert pero alam ko at ramdam ko na minahal niya ako. Hindi lang siya katulad ni Lucas na kayang isuko lahat at kayang masaktan nang paulit-ulit para sa taong mahal niya.

Ang kanina’y munting pagluha ko lang ay napalitan ng paghagulgol kaya mas humigpit ang pagkakayakap niya sa’kin. Hindi ko man gustong suwayin si mommy pero mahal ko na si Lucas. Ipapakita ko sa kaniya na hindi ako nagkamali ng desisyon at gagawin ko ang lahat para matanggap niya ang asawa ko.

Later on I feel his gentle touch through my stomach and went to my breast. He kissed my neck and I bit my lower lip when he lick it and then pressed my left breast. Pumatong siya sa’kin at tinitigan ako ng may pagnanasa.

Napalunok ako nang haplusin niya ang hita ko pataas at nakahawak na siya sa garter ng aking short. Ibinaba niya ‘yon kasabay ng panloob ko at pagkuwan ay pinagparte niya ang mga hita ko. Iisipin ko na lang na wala siyang pinsala sa katawan dahil sa inaakto niya ngayon.

Pumwesto siya sa pagitan ng mga hita ko at napaangat pa ako ng aking balakang nang maramdaman ko ang init ng dila niya sa aking hiwa. Mahigpit akong napakapit sa bedsheet at impit ang pag-ungol ko. Nakagat ko na lang ang ibabang labi ko nang taas-baba ang pagdila niya at sinipsip niya pa ang aking kuntil.

Napahinto siya sa kaniyang ginagawa ng may kumatok kaya naitiklop ko ang aking mga hita at hinila ang kumot para itakip sa aking katawan. Inis na tumayo si Lucas at kinuha pa niya ang baril niya sa ibabaw ng lamesa na ikinagulat ko. Tatawagin ko pa sana siya nang buksan na niya ang pintuan at sabay tutok niya ng baril dito.

“B-boss pasensiya na t-tinatanong lang po ng mga kapatid niyo k-kung ayos na po kaya,” nanginginig na bungad ng lalaki sa kaniya.

“Ano sa tingin mo? Iniistorbo mo kami! Alam mo bang nabi__” Hindi na niya naituloy pa ang kaniyang sasabihin at napabuntong hininga na lang.

Napatapik na lang ako sa aking noo dahil sa nakikita kong inis sa mukha ni Lucas. Hindi ko alam kung matatawa ba ‘ko o sasawayin siya dahil nanatili pa ring nakatutok ang baril niya sa kaniyang kausap. Naalala ko naman noon ang ganitong eksena at galit na galit siya dahil nabitin siya.

Pagkatapos niyang makipag-usap ay pabagsak niyang sinara ang pintuan at halata sa itsura pa rin niya ang pagka-inis. Sinuot ko na ang short ko at tumaas bigla ang isang kilay niya.

“I’m not done yet”

Inirapan ko siya at pinanliitan ng mata. “Next time na lang kapag fully recover ka na”

“Ina-underestimate mo ba ako, my binibini?” Nginisian niya pa ako at sabay kagat niya sa kaniyang ibabang labi.

“H-hindi naman kaya lang___” Umupo siya sa tabi ko at inilapit niya pa ang mukha niya sa akin.

Mariin akong napalunok at kahit na asawa ko na siya at madalas namang may mangyari sa’min ay nagugulat pa rin ako sa ganitong gestures niya. Para yata akong matutunaw nito dahil sa klase ng mga titig niya. Hinawakan niya pa ako sa aking baywang at hinila pa palapit sa kaniya.

“Let’s have a baby.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at wala akong mahagilap na isasagot sa kaniya.

Gusto ko na rin namang magkaanak kaya lang ay natatakot ako. Natatakot ako na baka hindi rin matanggap ni mommy kung sakali mang magkaapo siya na isang Montealegre. Ayokong maranasan ng magiging anak ko ang naranasan ko kina lolo at lola na hanggang ngayon ay hindi pa rin nila ako tanggap. Hindi rin nila ako matanggap dahil anak ako ng kinamumuhian nila, si daddy.

Napayuko ako at lumayo sa kaniya. Isa rin sa kinatatakutan ko kung maibibigay ko pa sa kaniya ang hinihiling niyang anak. Gusto ko ring maging masaya siya at kahit ilan pang anak ang gusto niya. Pero sa ngayon nag-aalangan pa ako at hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kaniya.

“Ayaw mo pa ba?” Muling tanong niya at nag-angat ako nang tingin sa kaniya.

Umiling ako at tipid na ngumiti. “Gusto ko kaya lang, puwede bang ayusin ko muna ang problema namin ni mommy?”

Lumapit siya sa’kin at niyakap ako. Hinaplos niya nang marahan ang aking buhok at hinalikan ang tuktok ko.

“I’ll help you with your mom. Kahit magmakaawa pa ‘ko sa kaniya matanggap niya lang ako”

Maluha-luha na lang akong napayakap na rin sa kaniya at hindi ko akalain na gagawin niya ang bagay na ‘yon. Alam kong mahirap na basta na lang siyang tanggapin ni mommy dahil iba ang nakikita niya sa mga ito. Hindi ko alam kung anong nakaraan ang kinatatakutan niya pero naniniwala ako kay Lucas na kaya niyang patunayan na wala siyang masamang intensyon.

Bumaba na muna si Lucas dahil may importante raw na sasabihin sa kaniya ang mga kapatid niya. Naligo na muna ako at magbibihis na sana ako nang makita ko ang white long sleeve ni Lucas. Naisipan ko namang isukat ito at natuwa ako dahil nagmukha itong dress sa akin. Abot lang ito hanggang sa itaas ng tuhod ko at gugulatin ko si Lucas kapag nakita niyang suot-suot ko ang long sleeve niya.

Hinagilap ko pa ang telepono ko dahil narinig ko ang pagring nito. Nang kunin ko ito sa ibabaw ng kama ay napagtanto ko na hindi sa akin ang tunog na ‘yon. Nakita ko ang telepono ni Lucas na nakapatong sa drawer at nang damputin ko ito ay mukhang sa opisina niya sa Manila ang tumatawag.

Lumabas ako ng kuwarto at hinanap naman siya dahil kanina pa pala ‘yon tumatawag noong nasa banyo ako. Dumungaw ako sa ibaba bago sumapit ang hagdan at nakita ko siya na may tinitingnan sa logbook. Mukhang siya lang ang tao rito kaya kaagad na akong bumaba.

“Lucas, may tuma..ta..wag.” Putol-putol naman ang salita ko habang papalapit ako sa kaniya.

Hindi ko alam kung tatalikod ba ako at tatakbo na palayo. Paano ba naman kasi nakatingin lahat sa’kin ang mga tauhan nila at suot ko pa ang long sleeve ni Lucas. Mariin ko na lang kinagat ang ibabang labi ko at kinakabahan naman akong napatitig sa kaniya. Pabagsak niya pang ibinaba ang logbook sa lamesa at hinarap ang mga tauhan nila.

“Anong tinitingin-tingin niyo? Talikod!”

Mabilis pa sa alas-kuwatro silang tumalikod at kaagad namang lumapit si Lucas sa’kin. Binuhat niya ako na parang isang sako ng bigas at dinala niya ako sa kuwarto. Nang ibaba na niya ako ay malakas siyang napabuntong hininga at tiningnan niya pa ako mula ulo hanggang paa. Napaiwas na lang ako sa kaniya nang tingin at kahit na hindi ako nakatingin sa kaniya ay alam kong masama ang titig niya sa’kin.

“Why are you wearing my clothes?” Binalingan ko siya at naitikop ko pa ang aking mga labi.

“Sinukat ko lang”

“That’s okay. Pero ang hindi okay__” Nahinto siya sa kaniyang sasabihin at tumingin sa aking mga hita. Napabuntong hininga pa siya at nahilot na lang niya ang kaniyang sentido. “Do you have a panty?”

Namilog ang mga mata ko at umirap pa sa kaniya. “Malamang meron,” nakanguso kong sagot sa kaniya.

“Let me see.” Tinaasan ko siya ng kilay at mariing napapikit

“Seriously?”

“I said let me see it”

Sinunod ko na lang siya at tinaas ang suot kong longsleeve niya. Ngumisi siya at ang mga tingin niya ay may halong kamanyakan.

“Good girl.” Lumapit siya sa’kin at kinabig pa ako sa aking baywang. Inilapit niya pa ang bibig niya sa aking tainga at bumulong. “I want you to eat my balls again, my binibini. I really enjoy when you’re sucking it.” Lumayo na siya sa’kin na may kakaibang ngiti.

Napakurap-kurap na lang ako sa kaniya at wala ako sa sarili kong napatango na lang. Tumalikod na siya at lalabas na sana ng kuwarto nang pumihit siya at mabilis na lumapit sa’kin. Hinalikan niya ako sa labi na halos hindi na ako makahinga. He suck my lower lip and he squeezed my butt firmly.

Nang maghiwalay ang mga labi namin ay nakatitig lang siya sa aking mga labi na para bang gusto niya pa ulit akong halikan. Mabilis ang kaniyang paghinga at pagkuwa’y tinitigan ako.

“I’ll be right back and I want to tell you something.” Ngumiti ako sa kaniya at tumango.

Nang makalabas na siya ay nanatili pa rin akong nakatingin sa may pintuan. May isang bagay na hindi ko pa kayang ibigay sa kaniya pero nasisiguro kong kaya kong ibigay ang pagmamahal na hinihingi niya. Magiging masamang anak na ba ako kung sakaling piliin ko ang maging masaya sa piling niya?