Alt dudağımı dişlerime hapsedip ısırdım. Gözümü yola çevirip kontrol etsemde tam olarak hangi yöne gittiğimizi anlamamıştım. Bizim eve giden yol tamamen ormanlık bir yol olduğu için eve mi gidiyorduk, merkeze mi gidiyorduk anlamamıştım.
İçim içimi yiyordu, bir an önce Aktan'ın güven dolu kolları arasına girip nefeslemek istiyordum. Ormanlık yoldan bakışlarımı çekmeme sebep olan iğrenç sese odağımı mecburen verdim.
"Kaç kişiler? Hangi yolları kapatmışlar hemen bulun. Kesinlikle bizi bulamasınlar ona göre hareket edin yoksa hepinizi öldürürüm"
ÖLDÜRÜRÜM...
Bu kelime beynime öyle bir yerleşti ki, içimi ürperti doldurdu. Ne demek öldürürüm. İnsan hayatı bu kadar ucuz bir şey mi?
Kulağında ki telefonu hızla çekip sinirle nefeslendi. Giydiği beyaz gömleğinin üstten birkaç düğmesini açtığı
