Üç adam yemeklerini yerken Timur’un öfkesi içten içe sürekli büyüyor, kardeşine bakarak bilenmeye devam ediyordu. Sırf babalarından dolayı ona karşı kötü bir sözde bulunmuyordu.
Yemeklerini yedikten sonra Atlas izinlerini isteyerek oradan ayrıldığında Timur Adnan Beyle baş başa kalmıştı. Aslında o an bunun sebebini az çok anlayabiliyordu. Dişlerini sertçe sıkarak güçlükle lokmasını yutmaya devam ettiğinde kısa sessizliğin verdiği gerilime daha fazla dayanamadı ve öfkeyle tısladı.
“O yaptı değil mi?” Cevap gelmeyince kafasını kaldırıp babasının suratına baktığında aslında her şeyi yüzünden gayet net okuyabiliyordu. Adamın otoriter ifadesi yavaşça asılınca kendini dizginleyemeden devam etti. “Beni sana şikâyet etti. Sen de kulağımı çekeceksin, her zamanki gibi!”
Adnan Bey kaşlarını hafi
