Ilık nefesini suratımda hissettikçe midem bulandı. Yüzümü buruşturmadan öylece kalabilmek için üstünkörü bir çaba veriyordum, yine de bu çok zordu.
Gözlerini aralamasını kirpiklerinin yaydığı minik esintiden hissederek bende açtım ve ifademi denetlediğini görünce paniğe kapıldım. Can havliyle tüm içtenliğimle gülümseyip yanağını okşadığımda tam ona yaklaşacakken dışarıdan gelen motor sesi iyice panik olduğumda ikimizde kafamızı pencereye doğru çevirmiştik.
Nefes nefese kaldım. Kısa süre içerisinde Timur kararlılıkla elimi tutarak indirdi. “Madem o kadar kararlısın, bakalım bu duruşunu Atlas’ın yanında da sürdürebilecek misin?”
Sert adımlarla salondan çıktığında beni de beraberinde sürüklüyordu. Alt dudağımı dişleyerek telaşla peşinden kapıya çıktığımda yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.
