GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
“Boran?” Diyebildim yalnızca, “Sana gösterdiğim tüm müsamaha ve güven bitti Gül, ardımdan iş çevirdiğin yetti. Bu son noktaydı, sınırı geçtin artık.” Diyerek kafasını geriye atıp gözlerini kapatarak şakaklarını ovaladı, derin bir nefes aldım desem yeriydi, bir an boşanacak ve aramızda ki ilişkiyi bitirecek sanmıştım. Öyle korkmuştum ki kendimi kasmaktan bir an da bedenimi salınca titremeye başlamıştım. “Bundan sonra sana güvenim yok, bundan sonra..” diye kafasını bana çevirdi, o delici gözleri benim harelerime kenetlendi, “Dışarıya burnunu dahi çıkarmayacaksın.”
“Benim tarafımdan bakmalısın Boran..” diye mırıldandım, “O benim kuzenim, yanında olmalıydım, Canpolat Adar’dan bahsediyoruz kız perişan olmuş. Hiç kimse yok yanında, tek başına”
Kafasını iki yana sal
