ARÎN ÇELEBİ TURAN;
“Sen iyisin değil mi?” Diyen Berzan beni sıkıca göğsüne çekti, “Çok korktum baygın görünce seni, aklım çıktı Arîn” diye korkusunu tekrar dillendirdi.
“İyiyim gerçekten Berzan” deyip rahatlaması için yatakta yana kayıp daha da sarıldım bedenine, hastanede gözlerimi açmıştım, neyseki kimseye bir şey olmamıştı. O gece orada kalıp serumlarla kendimize gelmiş ve hemen Mardin’e uçak bileti alarak dönmüştük.
Sevdiğim kokusunu içime çekerek kirli sakallı çenesinde parmaklarımı gezdirdim, ben o hâldeyken gerçekten öleceğim sanmıştım, daha yeni sevdama kavuşmuşken ayrılacağız sanmıştım. Ne kötü bir duyguydu bu böyle. Midem kasıldı tekrar o ânları hatırlayınca.
Şakaklarıma kısa bir öpücük bahşederek, “Sen iyi ol Arîn, keşke ben içseydim de sana bir şey olmasaydı.”
“Tamam
