GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
4 AY SONRA;
Ağrıyan belimin arkasına bir yastık koyarak bir çilek daha ağzıma attım, karnım kocaman olmuştu, artık doğuma çok az bir zamanım vardı. Bedenim ortalama 10 kilo almıştı fakat karnım son zamanlarında verdiği ağırlıkla çok büyümüştü. Artık uyumak, yemek yemek, yürümek bana çok zor geliyordu.
Belimin ağrısını söylemiyordum bile, kaç aydır çektiğim bir ağrıydı kendisi. Elimi karnıma sardım ve o anda bir tekme hissettim, yüzümde gülümseme peyda oldu.
“Gül…” diyen Boran ile bakışlarımı odanın kapısına çevirdim. “Hımm.” Diye mırıldandım, artık çoğu işini evden hallediyor, gerektiğinde şirkete gidiyordu. Bu sabahta önemli bir toplantı olduğu için gitmişti. Ama birkaç saat olmadan tekrar konağa geri dönmüştü. Konakta ben, Daye ve Arîn vardık. Aslında kon
