Story By top13Arida
author-avatar

top13Arida

ABOUTquote
Don\'t hesitate to try new things. Don\'t focus on the negative, thats part of the game. Always believe in youself.
bc
The Victim's Cry
Updated at Jul 20, 2023, 21:02
After her heartbreak from his father, Cassandra built a thick wall in her heart, but that thick wall was slowly burnt into ashes when she met Eulysis. When she finally found her happiness, thats when a tragic event happened. No one believes her. They only blamed her. Who will hear the victims cry?
like
bc
Shadow Love
Updated at May 2, 2020, 00:57
I was once their princess. I know I have done the greatest mistake in my life that's why I am suffering until now, I can't move on but I am trying. They always blamed me, I know it's my fault, but do I deserve to be treated like this? Do I deserve to feel this kind of pain? I tried to smile. I tried not to cry, but I help it. When I remember what happened, I want to kill myself but I will not do that because he won't like it. My heart is broken, until one day I met him. He who made me feel like I am one of the precious things that he have. He who treated me like his Queen and he is my Knight. But I know walang nagtatagal sa mundo, nothing is permanent except changes. Namuhay ako ng nag-iisa Walang sila, walang pamilya, walang kaibigan. Lahat ng taong mahal ko? They left me. They left me with nothing but my broken heart. I pretended that I am okay, that I am brave and strong enough to face the crowd. But they don't know inside me is a wounded girl, a wound that will never be healed forever. Iniwan nila lahat ako sa ere, walang wala. Kaya ko ba? Oo, kakayanin ko. Pinahid ko ang luha ko, tumingala ako sa mga bituin. I wish someday I will find my lost happiness. I am still hoping that I can get out of this nightmare, sana masamang panaginip lang ito pero sa araw araw na nagigising ako malaking sampal sa akin na lahat ng ito ay totoo. I am Stephanie Nicole Montenegro, this is my story and welcome to my life.
like
bc
His Property
Updated at May 1, 2020, 23:34
I was just an ordinary girl until one unexpected night came. Nag-iisa nalang aka sa buhay, my parents died. I became independent. Wala akong masandalan maliban na lamang sa iilang kaibigan. I was forced, I cried. I was helpless but I need to be strong, kailangan kong maging matatag. But, until when? Hanggang kailan ko kakayanin ang lahat? Hanggang kailan ako masasaktan? Hanggang kailan ako magbabayad sa kasalanang hindi ko maintindihan kung paano ko ginawa? Nabuntis ako at ako ang sinisisi siya sa lahat, it was just a one night stand. Nalaman ko na lang na nabuntis na pala ako. He kept me inside his house but no one knows except sa kasambahay at driver niya. Galit siya dahil bata pa siya at magagalit ang parents niya. Sinira ko daw ang buhay niya, but how about me? Paano ang mga pangarap kong naudlot ng dahil sa nangyari? Pero kailanman hindi ako nagalit kahit sa kanya o sa sarili ko. Siguro, ito talaga ang nakatadhanang mangyari. Tinanggap ko ang lahat pati ang pananakit niya sa akin, wala akong magawa. Gabi-gabi akong umiiyak ng dahil sa pananakit niya sa akin, hindi lang emotionally but pati physically. Wala akong mapuntahan at kahit umalis man ako ay hahanapin niya ako, he wants our daughter but he does not want me to stay. I need to leave kahit ayaw ko. Paano ko iiwan ang anak ko? Paano ako makakasiguro na mamahalin niya ang anak ko gayong galit siya sa akin? Paano ako makakasiguro na aalagaan niya ang anak ko? Maraming tanong ang nasa isipan ko. Pero sa huli ay nagawa ko pa rin siyang iwan. Nagawa kong iwan ang nag-iisang laman at dugo ko. Naatim kong iwan ang batang kailangan ang kalinga ng isang ina. At nagawa ko 'yon dahil kailangan kahit ayaw kong gawin.
like