bc

Shadow Love

book_age12+
3.7K
FOLLOW
12.4K
READ
billionaire
possessive
second chance
playboy
arrogant
aloof
maid
drama
like
intro-logo
Blurb

I was once their princess.

I know I have done the greatest mistake in my life that's why I am suffering until now, I can't move on but I am trying.

They always blamed me, I know it's my fault, but do I deserve to be treated like this?

Do I deserve to feel this kind of pain?

I tried to smile.

I tried not to cry, but I help it. When I remember what happened, I want to kill myself but I will not do that because he won't like it.

My heart is broken, until one day I met him.

He who made me feel like I am one of the precious things that he have.

He who treated me like his Queen and he is my Knight.

But I know walang nagtatagal sa mundo, nothing is permanent except changes.

Namuhay ako ng nag-iisa

Walang sila, walang pamilya, walang kaibigan.

Lahat ng taong mahal ko? They left me.

They left me with nothing but my broken heart.

I pretended that I am okay, that I am brave and strong enough to face the crowd. But they don't know inside me is a wounded girl, a wound that will never be healed forever.

Iniwan nila lahat ako sa ere, walang wala. Kaya ko ba? Oo, kakayanin ko.

Pinahid ko ang luha ko, tumingala ako sa mga bituin.

I wish someday I will find my lost happiness.

I am still hoping that I can get out of this nightmare, sana masamang panaginip lang ito pero sa araw araw na nagigising ako malaking sampal sa akin na lahat ng ito ay totoo.

I am Stephanie Nicole Montenegro, this is my story and welcome to my life.

chap-preview
Free preview
Chapter One
°Stephanie Nicole Montenegro° "How are you, Anak? Did you already choose if what course would you like to take?" "Yes, Dad! Gusto ko pong tumulong sa inyo after I graduated!" The girl giggled, her Dad smiled at her and her mom too. I gave out a sigh and walk towards them. "Here's you order, enjoy." I politely said, ngumiti lang sila sa akin. Ngumiti din ako ng tipid, pumunta na ulit ako malapit sa counter. Tahimik lang akong nagmamasid sa mga kumakain may mag kakaibigan, pamilya, magkasintahan at meron din namang nag iisa lang. May seryoso lang, meron ding may nagkakatuwaan at ngumingiti sa isa't-isa. "Ibigay mo ito sa table 13, Stepanie" sinznod ko naman ang sinabi nya, ganon lang din ang ginawa ko. "Here's your order, enjoy." Magalang ko na sabi at ngumiti ng tipid kapag ngumingiti ang customer sa akin. Ganyan lang ako palagi sa mga customer namin. Isa akong waitress dito sa Green House, summer job kung baga. Nag-iipon ako kasi malapit na ang pasukan, month of May na ngayon and 2 weeks from now ay opening na ng klase. I am the one who is sending myself to school, 3rd year college na ako sa pasukan and I am taking Architecture. I'm independent, wala naman akong aasahan so I am working so hard so that someday I will be proud of myself. Except sa sarili ko wala ng magiging proud, oh shoot I forgot! He will be proud of me. I smiled, a weak and sad smile. How I wish I could turn back time but I know that it is impossible. Someday I will be having my own family, and I will take care of them. I will let them feel my love for them, hindi yung katulad sa akin. Malungkot, napakasakit at nag-iisa. Lahat ng pagkukulang ng mga magulang ko ibibigay ko sa magiging pamilya ko, someday. I sighed. 6pm na at out na namin. Naglalakad ako pauwi sa bahay ko, mga 5 years na akong namumuhay ng mag isa. Parents ko? They are still kicking and alive, they are not supporting me. Ayokong tumanggap ng kahit na ano sa kanila, mahirap na baka isumbat pa nila sakin yun. Kakain lang ako ng dinner at magpapahinga ng ilang oras dahil may trabaho pa ako mamaya, 10hrs ang duty ko sa Green House at 3hrs naman ako sa Lave Caffee. Waitress din ako doon, part time job ko lang yun kaya 3hrs lang. Okay lang din naman sa owner ng Lave Caffee. Hindi naman ako hirap sa buhay kasi ang tuition ko hanggang makatapos ako ay bayad na, iniregalo yan sa akin kaya safe na ang tuition ko. Pang araw araw na gastusin lang naman ang kailangan kong paggastusan, kagaya ng rent sa bahay, lights, water, foods etc. Kaya laking pasasalamat ko na hindi ko na kailangang pagtrabahuhan ang pang tuition ko, may savings naman din ako. Ako lahat ang naghirap doon, from the very first day I started to work until now, masasabi kong malaki laki narin ang naipon ko. Pagtapat ng alas dose ng hating gabi ay nakalabas na ako ng Lave Caffee, habang tahimik akong naglalakad sa daan papunta sa bahay ko ay may nakita akong mga lalaking nagsusuntukan. Madilim na masyado kaya kung nasa malayo ka ay hindi mo agad ito mapapansin, wala na akong ibang madadaanan. Ito lang ang pinaka malapit na daan papunta sa bahay ko, pagod na pagod na ako kaya nagkibit balikat nalang ako at nagpatuloy sa paglalakad. Ayoko namang hintayin sila hanggang matapos sila, baka abutin pa ako ng siyam siyam. Nang sobrang lapit ko na sa kanila ay napahinto sila, napataas naman ang kilay ko. "Don't mind me, just continue if what you are doing." balewala kong sabi, as what I have said earlier I'm already tired like Hell. Their jaw dropped, lahat sila ay hindi makapaniwalang nakatingin sa akin. Bahala kayo sa buhay nyo, mga walang magawa. Mga Basagulero! Tsk! Naglakad nalang ako. The moment I reached my house, I run towards my bed. It's not that big nor small, it's just sakto lang talaga sa akin. Di na ako nag abalang maligo o mag half bath, pagod na eh. Maaga pa ako bukas to finalize my requirements kung meron nga ba o wala, gusto ko lang na okay na ang lahat bago ang pasukan. I closed my eyes and hugged my pillow tightly, I hope someday I can find my true happiness. Not this, alone and sad. STORY WRITTEN BY: MEXICA/RIRI

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

The Runaway Mrs dela Merced

read
507.2K
bc

Married By Mistake

read
170.9K
bc

Broken Angel

read
3.9K
bc

My Husband's Secretary (TAGALOG)

read
1.4M
bc

My Last (Tagalog)

read
486.8K
bc

Fight for my son's right

read
146.9K
bc

His Property

read
946.4K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook