บทที่2-1

1099 Words
ตอนที่ 2 คอนโดติดริมน้ำเจ้าพระยาสูงเสียดฟ้าที่มองเห็นแสงไฟสวย ระยิบระยับ ของเมืองหลวงในยามค่ำคืน สวยงามจับนัยน์ตาอย่างคำชวนของเจ้าของห้องที่อวดสรรพคุณไว้ก่อนหน้าไม่มีผิด เวลานี้จะให้ถอยกลับก็คงไม่ได้แล้ว อุตสาห์ได้เข้ามาในถ้ำเสือทั้งที แม้จะรู้สึกร้อนๆหนาวๆ ทำอะไรไม่ถูก แต่ก็พยายามข่มมันไว้ จะให้เขารู้ไม่ได้หรอก ว่าเธอเป็นเด็กไร้ประสบการณ์ ที่ริอ่านมาล่อลวงชายหนุ่มเช่นเขา ที่ดูผิวเผินแล้วก็คงจะแพรวพราวอยู่ไม่ใช่น้อย “ว่าไง วิวห้องพี่สวยอย่างที่บอกไหม หื้อ?" เสียงทุ้มนุ่มน่าฟังเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง ขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ของกรุงเทพยามราตรี น้อยนักที่เธอจะได้ขึ้นมาชมจากตึกสูงขนาดนี้ ร่างเล็กที่กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่ถึงกับสะดุ้ง ผินหน้ามามองยังต้นเสียงที่มาหยุดยืนซ้อนอยู่ด้านหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หัวใจของเด็กสาววัยเพียงยี่สิบปี ถึงกับเต้นแรง ใบหน้าร้อนวูบวาบยามเมื่อสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดซอกคอเธอ มือหนาที่ค่อยๆโอบกอดจากด้านหลังพลอยทำให้เธอถึงกับเผลอกลั้นลมหายใจ ทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ เอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก จนคนฟังนึกขำ “ว่าไงครับ ชอบไหม" เขาถามย้ำเมื่ออีกฝ่ายยังคงเงียบ “เอ่อ...ชะ...ชอบ...ชอบค่ะ” “ชอบพี่?” แกล้งถาม “ชอบวิวสิคะ...ใครจะไปปุบปับชอบพี่กัน เพิ่งจะเจอกันไม่กี่ชั่วโมง" คนถูกถามเหลือบมองค้อน จนเขาขำพรืดออกมา “อ้าว...หึหึ นั่นสินะ" “เสียดายจัง" “เสียดายอะไรครับ" “คืนนี้ไม่มีดาวให้ดูน่ะสิคะ” หล่อนแสร้งเปลี่ยนเรื่อง “มีนะ" “หื้ม...ไหนคะดาว" “นี่ไง อยู่ตรงหน้าพี่” คนพูดโน้มใบหน้าเข้าหา แนบชิดใบหน้าของอีกฝ่าย ที่กำลังเม้มปากแน่น หัวใจเต้นแทบหยุดเต้น เมื่อเขาฝั่งจมูกลงบนแก้มนิ่มของเธอ สูดดมกลิ่นหอมหวานแสนเย้ายวนจากหญิงสาวที่พยายามเอียงหน้าหลบ ต่อว่าเสียงพร่า “หื้อ...พี่เขมปากหวาน” “รู้ได้ไง ว่าหวาน เคยชิมแล้วหรือไงครับ" ไม่รอให้เธอได้ตอบ ริมฝีปากอวบอิ่มก็ถูกปิดด้วยอวัยวะเดียวกัน กดจูบขบเม้มจนร่างเล็กที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถึงกับสะดุ้งเฮือก สั่นสะท้าน วูบไหวอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะปลดปล่อยอารมณ์ให้เป็นไปตามการชักนำของเขา มือหนาค่อยๆช้อนใบหน้าสวย จิ้มลิ้ม ให้แหงนเงยหน้ารับจูบที่เขาค่อยๆบดเคล้าอย่างอ่อนโยน ใจเย็น เปลือกตาคู่งามหลับพริ้มยามที่เขาขบเม้มริมฝีปากล่างของเธอเพื่อให้คนตัวเล็กได้เปิดริมฝีปากรับลิ้นเปียกชื้นให้ได้เข้าไปลิ้มรส ฉกชิมความหวาน แล้วเริ่มรุกรานหนักหน่วงด้วยจูบที่แสนชำนาญ พลอยทำให้ร่างเล็กถึงกับสั่นสะท้าน ตัวเริ่มอ่อนปวกเปียก ยอมให้เขาชักนำไปตามกลไกอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน ทั้งๆที่เคยมีคนรัก ถึงแม้จะคบหาไม่นาน แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยจูบกับใคร แต่ถึงอย่างนั้นกลับไม่เคยรู้สึกวาบหวาม ล่องลอย ปั่นป่วน ราวกับมีผีเสื้อนับพันบินวนอยู่ในท้องเช่นตอนนี้ หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรุนแรง กับรสจูบแสนหวานล้ำ เต็มไปด้วยความวาบหวาม ดูดดื่ม ชวนให้ปั่นป่วน อย่างที่เธอไม่เคยได้รู้สึกมาก่อน “อื้อ....พี่เขม" นานหลายนาทีกว่าที่ลมหายใจของเธอจะได้รับอิสระ เอ่ยเรียกชื่อเขาเสียงสั่นพร่า หัวใจสั่นหวิว “ยังอยากเดทกับพี่อยู่ไหมครับ" เสียงนุ่มถามย้ำชิดริมหู ที่ทำให้คนฟังสยิว ขนอ่อนในกายลุกชัน เสียวซ่านไปถึงท้องน้อย ฌาร์ริญณ์ หมุนตัวกลับมาหาเจ้าของอ้อมแขนที่ยังตระกองกอดเธอไว้ แหงนเงยหน้าขึ้นสบตาเขา เห็นประกายวิววับจากนัยน์ตาคู่คมนั่นยิ่งทำให้เธอใจเต้นแรง “แล้วพี่ละคะ ยังอยากเดทกับชาอยู่ไหม" นัยน์ตาฉ่ำหวาน สะท้อนแววตาซุกซน ดึงดูดให้เขาโน้มใบเข้าหาอีกครั้ง จูบจุมพิตเธอจงใจบดเบียดเนื้อตัวให้แนบชิดกันมากขึ้น “นก!” คำเดียวที่ซีต้าเอ่ยขึ้นหลังจากได้ยินเรื่องราวออกมาจากปากของเพื่อนสาวหลังผ่านค่ำคืนแสนหวานในวันนั้นมาได้สองวันแล้ว แต่ก็ยังไร้การติดต่อกลับมาถึงแม้อีกฝ่ายจะรู้ทั้งชื่อและเบอร์โทร รวมไปถึงเฟซบุ๊ก “แกอย่าไปตอกย้ำมันสิ แค่นี้มันก็แย่แล้วนะ” มิ้นท์รีบปรามเพื่อนทันที เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูจะอาการหนักกว่าเดิมหลายเท่าเมื่อได้ฟังคำตอกย้ำของคนเป็นเพื่อนสนิท “แกน่ะ ไม่น่าไปแนะนำมันอย่างนั้นเลย เป็นไงล่ะจะปั้นมันให้เป็นเสือสาว โดนเสือตัวจริงขย้ำมา แถมดูมันจะติดใจเขาด้วยนะนั่น” ไข่น้ำหันไปต่อว่าคนริเริ่ม แถมยังตอกย้ำความจริงให้คนที่ได้รับบทเหยื่อรู้สึกสะอึก ชาไปทั่วทั้งร่าง กับความจริงที่ว่า...ใช่เธอติดใจเขา คิดถึงเขา และรอคอยให้เขาติดต่อมา “อะไรวะ มูฟออนจากคนเก่า เพื่อไปมูฟออนคนใหม่ตลกดีว่ะ” “อีบ้าซีต้า เพราะแกนั่นล่ะ หาเรื่องให้ฉันแท้ๆ” ฌาร์ริญณ์ถึงกับปาขนมที่อยู่ในมือใส่เพื่อนชายหัวใจสาว น้ำตาคลอ ทั้งๆที่ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม แต่กลับเป็นยิ้มที่ดูแล้วยิ่งทำให้เพื่อนๆต่างพากันขบขันมากกว่าเห็นใจ เสียทั้งตัว เสียทั้งใจ ไม่มีใครโง่เท่าเธออีกแล้ว เรื่องตลกร้ายที่เธอได้เจอในค่ำคืนวันนั้นกลับต้องจบลง เมื่อระหว่างเรียบคาบบ่ายเธอได้รับข่าวร้ายที่เธอเองก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ประสบพบเจอ ข่าวสายบินระหว่างประเทศตกระหว่างเดินทางโด่งดังและสร้างความสะเทือนใจให้กับคนทั่วโลก หนึ่งในนั้นคือเธอ หลังจากได้รับข่าวร้าย เธอก็รีบหุนหันออกจากห้องเรียนโดยมีซีต้าตามออกมาเป็นเพื่อน ส่วนมิ้นท์และไข่น้ำ ต้องอยู่เป็นตัวแทนเพื่อรอสรุปรายงานหน้าชั้นเรียนแทนเธอและซีต้า ที่ต้องออกไปจัดการธุระสำคัญที่สุดในชีวิต
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD