“เราจะเริ่มหย่ากัน เมื่อไหร่ดีคะ”
พระเพลิงหันมองหน้าเจ้าสาวกล้าพูดคำนั้นออกมาให้เขาได้ยิน ชายหนุ่มเลิกถอดกางเกงด้านล่าง ขณะเปลือยท่อนบนเดินเข้าใกล้เมียแล้วกระซิบถาม
“แต่งงานไม่ทันไรก็ใจเสาะแล้วเหรอ”
ส่งสายตาดูถูกเหยียดหยามจนอีกฝ่ายรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ชอบกล เขาชอบนักกล้าลงสนามเล่นเกมหัวใจ
“ในเมื่อพี่ไฟไม่เคยรักขวัญ พี่ไฟควรบอกคุณหญิงท่านให้ยกเลิกงานแต่งตั้งแต่แรก แต่ว่าพี่ไฟกลับยอมแต่งก็เพราะไม่อยากสูญเสียตำแหน่งธุรกิจของคุณพ่อใช่ไหมคะ”
“จำไว้ในสมองของเธอด้วยขวัญข้าว ที่ฉันยอมแต่งงานกับผู้หญิงกลวง ไร้สมองก็เพราะเธอต่างหาก” เมื่อเห็นอีกฝ่ายช็อคนิ่งเงียบกับคำตอบเสียงแข็ง เขาถึงได้ใจพูดต่อว่า...
“อย่าหวังว่าเธอจะใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุข เพราะฉันจะตามราวีเธอไปทุกที่ พี่ชายฉันต้องตายก็เพราะเธอ ฉันเกลียดเธอ!”
“ขวัญบอกพี่ไฟหมดแล้วว่าขวัญไม่ใช่คนทำให้พี่ลมต้องตาย ทำไมพี่ไฟถึงไม่ยอมเชื่อ”
แม้ด้านในเจ็บปวดรวดร้าวมากแค่ไหนได้รับสายตาโกรธแค้นและเย็นชาจากคนเป็นสามี แต่ขวัญข้าวก็ไม่ลืมศักดิ์ศรีหันกลับมารักตัวเอง ตอบโต้ต่อความเป็นจริงอย่างไม่เกรงกลัว
“เธอน่ะใช้หน้าตาใสซื่อหลอกพ่อแม่ หลอกพี่ชายฉัน ไม่เว้นแม้กระทั่งหลอกแม่นมที่รักเธอมาก แต่เธอหลอกฉันไม่ได้หรอก”
“และฉันนี่แหละจะเป็นคนกระชากหน้ากากอสรพิษอย่างเธอออกมาให้ทุกคนเห็นว่าเธอคือตัวต้นเหตุทำให้พี่ลมต้องออกไปกินเหล้าหนักด้านนอกจนเกิดอุบัติเหตุ”
แม้พวกตำรวจในที่เกิดเหตุบอกผลชันสูตรว่าเพชรพายุเสียชีวิตเพราะจากการดื่มเหล้าหนักเมาแล้วขับชนกับต้นสะพานไฟจนเกิดเชื้อเพลิงโหมกระหน่ำรุนแรง ทว่าเขายังปักใจเชื่อว่าคืนนั้นก่อนที่พี่ชายจะขับรถออกด้านนอกได้มาหาใคร
“แล้วนี่อะไร! ตอบฉันมาสิ”
ยื่นมือถือตัวเองโชว์รูปภาพมุมมืดตรงสวนหลังบ้านแม่นม พระเพลิงดันบังเอิญผ่านเห็นขวัญข้าวกำลังอยู่กับพี่ชายเขา ตอนนั้นเขารู้ว่าน้องขวัญที่ตนเคยแอบรักกำลังแต่งงานกับพี่ชายจากความต้องการของพ่อแม่ ชายหนุ่มเจ็บปวด วินาทีนี้ทั้งรักทั้งแค้น ไม่สิ ความรักเอ็นดูมีต่อขวัญข้าวมันสูญสลายหายหมด เหลือแต่ความแค้นมอบให้เธอ
“นี่มัน!” ดวงตากลมโตอ้าปากค้างเห็นภาพตอนที่เธอออกมาเพราะข้อความนัดของเพชรพายุถูกส่งเมื่อคืนก่อนจะเกิดอุบัติเหตุ
“มีอะไรจะแก้ตัวไหม”
“คืนนั้นพี่ลมนัดขวัญออกมาก็จริง แต่พี่ลมแค่บอกลาคำสั้นๆ ขวัญงงไปหมดว่ามันเกิดอะไรขึ้น พยายามดึงแขนพี่ลมไว้ให้กลับมาคุยให้รู้เรื่อง พี่ลมบอกขวัญแค่ว่าขอโทษ พี่ไม่สามารถกลายเป็นเจ้าบ่าวของขวัญได้ ซึ่งขวัญเองก็ไม่รู้ว่าพี่ลมเขาคิดอะไรกันอยู่”
“ห๊ะ! ตอแหล! คิดเหรอว่าฉันจะเชื่อคำพูดคนขี้โกหก แค่เธออ้าปาก ฉันก็เห็นลิ้นไก่ของเธอแล้วละ”
“ขวัญก็ไม่ได้บังคับให้พี่ไฟเชื่อสักหน่อย และขวัญก็รู้ว่าพี่ไฟเกลียดขวัญมากถึงขนาดอาละวาดไม่อยากให้ขวัญกลายเป็นพี่สะใภ้ใหญ่ ถึงขนาดขอร้องกับพี่ลม พี่ลมเป็นคนพูดให้ขวัญฟังด้วยตัวเอง”
“หมายความว่ายังไง เล่ามาให้หมด ไม่งั้นคืนนี้เธอกลายเป็นผีเฝ้าห้องหออยู่ที่นี่แน่!”
สายเลือดทายาทเจ้าพ่อมาเฟียเก่าระอุร้อนแรงขึ้น แววตาเกรี้ยวกราดจ้องมองเธอเขม็งและฝ่ามือคู่ใหญ่เลื่อนไล้กอบกุมตรงลำคอระหง นึกอยากบีบคั้นตายให้รู้แล้วรู้รอดสมกับความแค้น หวังข่มขู่กระต่ายน้อยหวาดกลัว
แต่เปล่าเลย...ขวัญข้าว เมียเขาใจเด็ดกว่าที่คิดไว้ แทนที่จะหวาดกลัวต่อการกระทำศาลเตี้ยของพวกมาเฟียเก่าแก่ทางแถบยุโรปที่เอามาใช้กัน เธอเชิดหน้าหยิ่ง เธอคือนางร้ายที่โดนตัวร้ายกระทำและจะขอฮึดสู้ต่อสถานะเมีย(ว่าที่)เจ้าพ่อมาเฟียรุ่นลำดับต่อไป
“พี่ลมบอกขวัญว่าพี่ไฟพยายามคิดจะขัดขวางงานแต่ง ไม่ให้พี่ลมแต่งงานกับขวัญ หาทางที่จะทำยังไงก็ได้ให้ขวัญกระเด็นออกจากตำแหน่งสะใภ้ใหญ่ แต่สุดท้ายสิ่งที่พี่ไฟทำทั้งหมดกลับส่งผลย้อนเข้าหาตัวเอง สุภาษิตที่ว่าเกลียดยังไง มักได้สิ่งนั้น”
“ใช่! เพราะฉันไม่ต้องการให้เด็กอุปการะของคุณแม่กลายเป็นว่าที่นายหญิงใหญ่ของพี่ลม หากพี่ลมยังอยู่ ป่านนี้คนที่ได้ตำแหน่งทายาทเจ้าพ่อมาเฟียสืบทอดต่อจากพ่อก็คือพี่ลม ทว่าตอนนี้พี่ลมไม่อยู่ มีแค่ฉันคนเดียวที่จะได้รับมัน ทั้งที่ฉันไม่เคยคิดจะอยากได้ตำแหน่งอะไรนั่น เป็นเพราะเธอคนเดียว!”
ขวัญข้าวเกือบหลุดปากร้องซี้ดด้วยความเจ็บปวดถูกสามีนิตินัยผลักร่างบางเกือบจะขย้ำบีบคอให้ตายตามพี่ชายไปกลับหัวกระแทกขอบเตียงจนเกิดรอยเขียวช้ำ เธอตกใจ จะเลือดคลั่งในสมองหรือเปล่า
“ขวัญ!”
สีหน้าคมเข้มซีดเผือด เขาเผลอใช้อารมณ์โกรธแค้นที่มีอคติต่อเธอ ทว่าพอเห็นไม่เป็นไรแถมยังตอกคำเจ็บแสบถึงทรวง เขาก็ไม่จำเป็นต้องห่วงอสรพิษปั่นหัวหลอกให้พี่น้องรักผู้หญิงคนเดียวกัน
“เราแต่งงานกันก็เพราะพวกผู้ใหญ่เห็นชอบและมันจำเป็นจริง จะหย่าวันนี้หรือวันหน้า เราสองคนก็ต้องหย่ากันอยู่ดี!”
“ที่อยากหย่ากับฉันจนตัวสั่นและของด้านในสั่นก็เพราะกำลังเล็งเป้าหมายใหม่สินะ”
พระเพลิงหมายถึงภูธเนศ พ่อเลี้ยงลูกติดซึ่งเคยเป็นเพื่อนพี่ชายและเคยรู้จักกับขวัญข้าวก็เพราะมีเด็กหญิงน้อยวิ่งเล่นซุกซน และพ่อเลี้ยงภูเป็นหุ้นส่วนธุรกิจของสายการบินคนหนึ่ง ทำไมเขาดูไม่ออกถึงความคัน ความร่านแรดของว่าที่ภรรยาของผู้บริหารที่มีต่อชายอื่นลับหลังพี่ชาย
“อย่าเอาพ่อเลี้ยงภูมาเกี่ยวข้องกับเรื่องของเรา”
“มีผัวออกนอกหน้านอกตาแล้วยังมีหน้าปกป้องชายอื่น ฉันอยากรู้แล้วสิว่าอะไรถึงทำให้พี่ลมและไอ้พ่อเลี้ยงภูถึงได้ติดใจอะไรเธอนักหนา”
“พี่ไฟจะทำอะไร อย่านะ!”
ชุดเจ้าสาวเช่ามาราคาแพงสูงลิ่วกลับถูกทำลายด้วยน้ำมือเจ้าบ่าวอารมณ์ร้อนเหมือนชื่อตัวเอง ฉีกกระชากขาดวิ่นแทบจะกลายเป็นเศษผ้า
เนื้อตัวเปลือยเปล่าเปิดต่อหน้าเจ้าบ่าวตกตะลึงตาค้างเห็นเนื้อในแท้สวยงามกว่ารูปลักษณ์ด้านนอก แก้มแดงร้อนผ่าวเห็นสายตาคมเข้มจาบจ้วง ใช้มือน้อยปกปิดสองสิ่งตัวจิ๋วของสงวนเอาไว้
“หนีบขาทำไม แล้วนั่นอกของเธอใหญ่เบ้อเร่อ แค่ใช้มือน้อยๆ สองข้างปิดไว้ก็ปิดไม่มิดหรอก”
“ไหนพี่ไฟบอกว่าเกลียดขวัญเข้ากระดูกดำ คนเกลียดกันเขาไม่จำเป็นต้องเนื้อแตะต้องกันแบบนี้หรอก” ขวัญข้าวรวบรวมความกล้า ทำใจดีสู้ราชสีห์ตัวใหญ่ รู้ดีว่าพระเพลิงไม่กล้าทำอะไรกับคนที่เกลียด จริงไหม!
“คนมันจะมีเซ็กซ์กัน คนจะเกลียดกันก็มีอะไรกันได้ แล้วอีกอย่างฉันก็อยากลิ้มลองรสชาติของความเป็นผัวเมียสมบูรณ์แบบที่แท้จริง คนอย่างเธอแค่รับฉันเป็นผัวสักคน น้องสาวเธอคงไม่สึกหรอก คงผ่านอะไรมาเยอะจนหลวม”
“พี่ไฟ!”
ขวัญข้าวรับไม่ได้กับการดูถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง เธอยังมีสิ่งนั้นเรียกว่าพรหมจรรย์หลงเหลืออยู่ เขามองเธอว่าเคยนอนกับผู้ชายหลายคนก่อนแต่งงานกับตัวเอง คิดเองพูดเองทั้งนั้น
“คนเลว! ขวัญไม่คิดว่าพี่ไฟจะเลว สกุลถ่อยต่ำ ชั่วช้า คุณหญิงแพทไม่ควรมีลูกชายมีนิสัยเสียแบบนี้ด้วยซ้ำ”
เผียะ!
“นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ มันจะมากเกินไปแล้วนะขวัญข้าว!”
เกิดมาว่าที่นายน้อยพระเพลิง อัครวารินทร์ ทายาทสายตรงของเจ้าพ่อมาเฟียเก่าแก่ของทางนั้นไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนปฏิเสธข้อเสนอหรือตบใบหน้าเขาจนเกิดรอยแดงเต็มง่ามนิ้วมือทั้งห้าเป็นตรารอยประทับ ขวัญข้าวต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เธอกระทำ
“แค่นี้มันน้อยเกินไป ตบอีกข้างหนึ่งจะเป็นไร เอ๊ะ”
ฝ่ามือคู่ใหญ่จับรวบมือสองข้างของขวัญข้าวห้ามไม่ให้ทำร้ายเนื้อตัวสามีเป็นครั้งที่สอง เคลื่อนกายแกร่งเข้ามาทาบทับแล้วใช้เชือกสีดำเส้นเล็กอยู่บนโต๊ะลิ้นชักข้างเตียง จับมัดมือเธอไว้แน่นพิงกับหัวเตียง
“ขวัญขอโทษ ขวัญจะไม่ทำอีกแล้ว”
“ทำมาเป็นสะดีดสะดิ้ง ทำตัวเป็นสาวพรหมจารี ไม่เคยทำเรื่องอย่างว่าพวกนี้ไปได้ ฉันนี่แหละจะเป็นไฟคอยแผดเผาให้เธอทรมานเอง อย่าคิดจะต่อต้านคนเป็นผัวคนนี้”
“พี่ไฟไม่ใช่ผัวของขวัญสักหน่อย” เมียใจเด็ดใจกล้า ปากดีตะโกนเสียงดังอย่างไม่เกรงกลัว
พระเพลิงแสยะยิ้มต่อหน้าภรรยาสาวมองเชิดหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ทั้งที่สัมผัสเนื้อตัวเธอกำลังสั่น เขาทำเหมือนขวัญข้าวคือสิ่งของ เมียแลกด้วยเงินและแลกด้วยตำแหน่งกรรมการผู้จัดการของธุรกิจ
อะไรที่เป็นของเขามันต้องเป็นของเขาอยู่วันยังค่ำ อย่าหวังว่าขวัญข้าวจะชุบมือเปิบได้มันไป!
“งั้นเราลองมาเล่นเกมหัวใจกันดีกว่า ใครรู้สึกรักก่อนก็ต้องเป็นฝ่ายแพ้ และฉันก็อยากลิ้มลองเมียที่ฉันได้มาง่ายๆ ให้สมกับที่สูญเสียค่าสินสอดสิบล้านหน่อยเป็นยังไง!”