“ผู้หญิงค่ะ แข็งแรงดีค่ะพี่ปิ่น แล้วลูกพี่ปิ่นล่ะคะ”
“ผู้ชายจ้ะ แข็งแรงดี สมใจพ่อเขาล่ะ พี่ณตเขาอยากได้ลูกชาย” ปิ่นหล้าตอบยิ้มๆบุ้ยใบ้ไปทางประณตที่มีสีหน้าภาคภูมิใจในฝีมือตัวเอง
“ถ้าอย่างนั้น พี่ขอหมั้นลูกสาวน้องฝ้ายไว้ให้ลูกชายพี่เลยนะ ฮ่าๆ” ประณตหัวเราะพร้อมกับเหล่ตาไปมองนักรบ
“แหม...เล่นขอหมั้นกันตั้งแต่อยู่ในท้องเลยเหรอคะ อืม...ตกลงค่ะ แต่มีข้อแม้ว่าพี่ณตต้องสอนทุกเคล็ดลับในการทำไร่องุ่นให้ฝ้าย โดยไม่หมกเม็ดใดๆนะคะ” แก้วกานดายิ้มหวานรับคำขอหมั้นลูกสาวของตน
“จัดไปครับน้องฝ้าย” สายตาคมเข้มของนักรบภายใต้แว่นกันแดดหรี่ตามองเพื่อนอย่างไม่พอใจ ซึ่งประณตเองก็พอจะเดาอาการของเพื่อนออก เขาตีคิ้วข้างเดียวอย่างท้าทายคุณพ่อที่เริ่มแอบหวงลูกสาวอยู่เงียบๆ แต่แสดงออกไม่ได้
“เอ่อ...น้องฝ้ายครับ พอดีที่ไร่โทรมาบอกว่ามีงานด่วน พี่ขอกลับไร่ก่อนแล้วค่อยให้คนขับรถไปส่งน้องฝ้ายที่ร้านนะครับ” ประณตพยายาม
