EP4. มึนเมา[สัมผัสกาย]
1049 Words
"ไม่ได้"
"ทำไมจะไม่ได้หรือมึงจะเก็บไว้กินเอง ทำเป็นสมภารกินไก่วัดไปได้"
"มึงต่างหากที่เป็นสมภารกินไก่วัด ได้ข่าวว่าผู้หญิงหน้าตาดีบริษัทมึงโดนฟาดเรียบเลยนี่"
เพื่อนซี้ยังคงโต้เถียงกัน สักพักเสียงเคาะประตูดังขึ้นปรากฏว่าเป็นเลขาส่วนตัวของทินกร
"ท่านประธานจะใช้อะไรกิ่งแก้วอีกไหมคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยถาม "มีอะไรให้กิ่งรับใช้ แจ้งมาได้เลยค่ะ"
"ตอนนี้ยังไม่มีแต่รอก่อน"
"เห็นผู้บริหารแต่ละบริษัทกลับไปแล้ว.."
"งานไหนจะเจอเพื่อนทั้งทีขอคุยกันสักหน่อย"
"ได้ค่ะ"
ขณะที่กิ่งแก้วกำลังจะก้าวถอย เจฟก็รีบยืนขึ้นพูดเชิญชวน
"คุณกิ่งดื่มไวน์ด้วยกันก่อนสิครับ"
"พอดีกิ่งไม่ชอบดื่มแอลกอฮอล์ค่ะ"
"น่าเสียดายจัง ขวดนี้เป็นไวน์ชั้นยอดรู้สึกว่าจะยี่สิบปีของการบ่มเพาะเห็นจะได้"
"ถ้าอย่างนั้นขอชิมนิดหน่อยก็ได้ค่ะ"
อึกกก
"รสชาตินุ่มมากกว่ายาดอง เอ๊ยยย! กว่าวิสกี้" กิ่งวางแก้วไวน์หรูหราลงที่เดิม "แต่ว่าลิ้นของกิ่งชาๆ มันรับรสชาติได้ช้า ถ้าจะขอ..."
"ตามสบายเลยครับคุณกิ่ง ดีเสียอีกที่มีสาวสวยมานั่งร่วมวงด้วย มองแต่หน้าไอ้ทินกรเบื่อมันจะตาย ฮ่าๆ"
"กิ่งขออนุญาตนะคะท่านประธาน"
อึก อึก อึก
"คุณกิ่งแก้ว" เสียงทุ้มของทินกรพูดเรียบ
"มีอะไรหรือคะท่านประธาน"
"พอเถอะฉันว่าเธอเมาแล้วล่ะ"
"เมาอะไรกันคะ? กิ่งสบายมาก"
หมับ!
แก้วที่ถืออยู่ถูกกระชากก่อนที่ท่านประธานจะลุกขึ้นยืนแล้วจับตัวเลขาดึงขึ้นมา
"แก้วที่เธอดื่มอยู่มันของฉัน!!"
บรื้นนนน
รถแล่นออกจากอาคาร คิ้วหนาย่นท่าทางไม่สบอารมณ์
"เธอนี่..เป็นภาระจริง" ทินกรพูดพร่ำ "อีกอย่าง ฉันยังไม่ทันได้เอ่ยปากอนุญาต ก็ซัดไวน์ในเวลางาน"
"เวลางานอะไร!! นี่วันเสาร์นะคะ วันหยุดบริษัท ถ้าท่านประธานไม่บอกว่ามีเงินเบี้ยพิเศษ กิ่งก็ไม่มาหรอก"
"เป็นเลขาของฉันมันยากขนาดนั้นเลยเหรอ"
"โอ๊ยยย เล่าเจ็ดวันยังไม่จบเลยค่ะ ถ้าเป็นสนามมวยลุมพินี ต่อเวลาจนกรรมการต้องเป็นลมบอกเลย"
"ฮ่าๆ"
อะแฮ่ม!
บอดีการ์ดคนสนิทพลั้งเสียงหัวเราะจนทินกรต้องกระแอม เขาไม่ชอบใจเลขาในตอนที่เมาแอ๋ทั้งพูดจาไม่รู้เรื่อง
"ท่านประธานจะให้ผมขับไปส่งคุณเลขาก่อนหรือเปล่าครับ" เสียงบอดีการ์ดคนสนิทเอ่ยถาม
"กลับคอนโดฉัน"
"ให้ผมไปส่งท่านประธานก่อนใช่ไหมครับ"
"ก็ส่งทั้งฉัน และ กิ่งแก้ว"
"หมายถึง..ให้คุณกิ่งแก้วค้างที่คอนโดท่านประธานใช่หรือเปล่าครับ"
ไร้คำตอบจนรถแล่นมาจอดใจกลางเมือง ตึกคอนโดนักธุรกิจราคาหลายสิบล้าน
"ไม่ต้อง" ท่านประธานพูดปรามเมื่อบอดีการ์ดคนสนิทจะมายกอุ้มตัวเลขา "ฉันจัดการเอง"
"ครับ"
"เรื่องนี้อย่าบอกให้ใครรับรู้ กิ่งแก้วเป็นผู้หญิงเดี๋ยวจะดูไม่ดี ถ้ายิ่งคนในบริษัททราบก็จะกลายเป็นขี้ปากชาวบ้าน"
"ครับนาย"
ลิฟต์แก้วใสสุดหรูเลื่อนขึ้นไปยังชั้นบน
ห้องประดับตกแต่งด้วยสีฟ้าครามตามรสนิยมเย็นชาสุขุม วันนี้กิ่งแก้วสวมเดรสสีแดงซึ่งเป็นสีโปรดประจำตัวของเธอเอง
ฟุบ
"ตัวเล็กนิดเดียวแต่หนักใช่เล่นเลยนะ" หลังจากวางตัวเลขาสาวก็ยืนบิดเอวตัวเองที่แทบจะเคล็ด
เฮ้ยยย!
ทินกรสะดุ้งโหยงเมื่อเสียงตะโกนดังลั่นเพราะกิ่งแก้วละเมออย่างบ้าคลั่ง
"เธอไหวไหมเนี่ย.." น้ำเสียงห่วงใยถามไถ่ แม้รู้อยู่แล้วว่าจะไม่ได้รับคำตอบใด แต่เลขาสาวขาดสติมึนเมาเริ่มแผลงฤทธิ์ขึ้นมา
"ชีวิตแม่งเฮงซวย ฮึกกก ซวยทุกวี่ทุกวัน"
"เธอว่าอะไรนะ.."
"ไอ้ซวย!! ไอ้คนบ้างาน!! อะ ไอ้คนรวยที่ ที่ ที่ ไหนวะเนี่ย"
"เฮ้ออออ"
ทินกรส่ายหน้าเชิงเอือม พลางถอดชุดสูทสีน้ำเงินวางไว้บนไม้แขวนอย่างเรียบร้อย
หลังจากที่ปล่อยให้เลขาสาวนอนอยู่บนโซฟาเขาก็กลับเข้าห้องนอน เพื่อไปยัง ห้องน้ำ อาบน้ำชำระร่างกาย จากนั้นก็กลับออกมา
อึก อึก อึก
"เชี่ยยย กิ่งแก้ว!!" เสียงตกใจของทินกรเขาอยู่ในชุดนอนต้องรีบวิ่งไปกระชากตัวเล็ก "เธอเอาวอดก้าของฉันไปดื่มทำไม แค่นี้ยังเมาไม่พอหรือไง ฮะ"
"ก็ฉันหิวน้ำทำไมล่ะ ทำมายยย"
"ถ้ารู้ว่าเธอเมาแล้วจะวุ่นวายขนาดนี้ ต่อไปฉันจะไม่อนุญาตให้เธอไปดื่มเหล้าที่ไหนอีก"
"เป็นพ่อเหรอถึงมาสั่ง ฮะ!"
คำพูดก้าวร้าวออกจากปากยิ่งทำให้ทินกรหัวเสีย เขาจับตัวเล็กเหวี่ยงลงกับบนโซฟาแต่ขณะที่เธอกระเด้งลุกตัวขึ้นมาสายเดี่ยวเดรสก็ขาดห้อยลงจนเห็นเนินนมขาวอวบอิ่ม
"ฉันว่าเธอ..ไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เดี๋ยวจะโทรสั่งแม่บ้านไปหาซื้อชุดมาให้ สัดส่วนก็คงไม่ได้ยากอะไร เน้นนมใหญ่ๆ ก็น่าจะพอ"
"เว้ยยยย ไอ้คนเจ้าชู้ลามก บ้ากาม"
"ทางนี้!! ชี้ไปทำไมระเบียง"
"นึกว่ากลัวหรือไงคะขู่อยู่ได้"
ดวงตากลมปรือไร้สติพูดพร้อมฟูมฟาย
"เดี๋ยวก็จับเป็นผัวซะให้สิ้นเรื่องเลย!"
"รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา"
"ไม่รู้! ฉันเมา"
"ถ้างานเลขาไม่พอยาไส้ แล้วเธออยากได้เงินเพิ่มก็นอนกับฉันสิ ส่วนตัวปกติฉันเลือกนะ..แต่บังเอิญว่าช่วงนี้หิวนิดหน่อย"
พรึ่บ!
ชุดนอนคลุมสีขาวโดนเจ้าตัวกระชากโยนทิ้งพื้น ภายในไร้การสวมใส่ใดๆ ทั้งห้องล้อมไปด้วยกระจกใส วิวเมืองสูงสุดสวยเกินบรรยาย
อ๊ะ!
กิ่งแก้วครวญครางขึ้นมาหลังจากมือหนาจับสัมผัสร่างกาย น้ำเสียงแหบพร่าพูดเบา "ทะ..ท่านประธาน"
"สาบานว่าประวัติที่กรอกตอนสัมภาษณ์งานเป็นของจริง ไหนบอกว่าไม่เคยมีแฟน หรือ สามีมาก่อน แต่ตอนนี้ อึก! เธอนั่งคร่อมฉันอยู่.."
- Writer
