เมื่อลองเป่าก็ไม่เห็นว่าจะมีเสียงออกมาจากนกหวีด มีเพียงเสียงที่หล่นดังตุบอยู่นอกเรือนของนางแทน
“หยุดเป่าได้แล้ว” เขาดึงนกหวีดที่ยังคาอยู่ที่ปากของซีเยว่ ไปสวมใส่ไว้ที่คอของนางแทน
“ไม่เห็นจะใช้งานได้”
“มันไม่มีเสียงออกมา แต่คนที่ทำขึ้นย่อมได้ยิน มีเพียงกลุ่มคนของข้าเท่านั้น เจ้าไม่ต้องกังวล” เมื่อเห็นสายตาที่ไม่สบายใจของซีเยว่เขาก็เอ่ยออกมา
“อืม สำนักคุ้มกันภัยเก่งไม่ใช่ย่อยเลย ขอบคุณท่านมากเจ้าค่ะ” นางมองนกหวีดในมืออย่างชื่นชม
“มิใช่สำนักคุ้มกันภัยเพียงเท่านั้น แต่สำนักจืออวี้ยังเป็นสำนักซื้อขายข่าวทั่วแคว้นในเมืองหลวง ในเมื่อเจ้าร่วมมือกับข้าแล้ว ข้าย่อมต้องดูแลความปลอดภัยของเจ้าด้วย”
“อืม...ก็ดี” ซีเยว่พยักหน้าอย่างเห็นด้วย แต่นางก็ต้องตกใจไม่น้อย เมื่อรู้ว่าสำนักจืออวี้เป็นมากกว่าสำนักคุ้มกันภัย
นางไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอันใด ถึงต้องร่วมมือกับสำนักจืออวี้ และดูเหมือนสิ่งที่เขาจะจัดก
