CHAPTER 14
1344 Words
CHAPTER FOURTEEN
∞The dream∞
Nagising ako sa isang madilim na lugar, teka nasaan ako? Wala akong makita kundi ang sarili ko lang naparang nag goglow sa dilim. Hindi naman ako takot sa dilim pero nakakatakot ngayon lalo na wala akong kasama.
"Hello, may tao ba dito?"
Ano ba naman yan wala man lang sumasagot. Naglakad ako ng naglakad hanggang sa makakita ako ng lalaking nakaupo sa bench and he had the same white hair like mine. But, its imposible na sya ang tatay ko para kasing magkasing edad lang kami. Saka isa pa hindi lahat ng kaparehas ko ng buhok na lalaki ay tatay ko na malay mo nag dye lang pala to ng buhok.
"Excuse me?" Tanong ko at napalingon naman sya sakin.
Halos mapaatras naman ako sa nakita ko. He had a ash eyes it his left eyes and and white in right. Nakakatakot pero mukha naman syang mabait.
"Aren't you afraid?"
"At first, pero mukha ka namang mabait eh." nakangiti kong sabi at yumuko naman sya.
His eyes full of regret, sadness and loneliness. I can even see a little hatred to his heart. I pat his shoulder.
"Everything will be alright. Anyway, where’s the way out here?" Tanong ko sa kanya at tinuro nya naman ang kanang daan may nakita akong pa-rectangle na daan doon kaya naman naglakad ako at humarap sa kanya.
Bigla na lamang nagsitayuan ang balahibo ko ng hindi ko sya makita na sa kaninang inuupuan nya and take note pati yung inuupuan nya kanina wala na rin, jusme ano ba nangyayari sakin?
Hindi ko na lang yun pinansin at pumunta sa parectangle na liwanag at bago pa man ako makain ng liwanag na yun ay may narinig ako.
"You will know who you are soon enough,"
~~*****~~
Humahangos akong napabangon sa higaan ko at napahawak sa ulo ko. Aist, nahihilo ako langya.
"Ang wierd ng panaginip na yun parang totoo." I said to myself.
Tiningnan ko ang paligid at di ko makita si Jana siguro pumasok sya. Tiningnan ko ang wrist ko at halos mapanganga ako, ang dating pakpak lang na tattoo sa wrist ko nalagyan ng halo, teka ano to?
Tiningnan ko ang wrist ko at halos mapanganga ako, ang dating pakpak lang na tattoo sa wrist ko nalagyan ng halo, teka ano to?
White?
Yes, Lily?
Anong nangyayari sa symbol ko sa wrist ko?
Nameet mo na kasi sya, Lily.
Huh? Sino?
Ang dating may ari sakin. Na-meet mo na kaya naman nagbago ang symbol.
Nameet? Eh tulo-- teka white wag mo sabihin sakin na ang lalaki na nakilala ko sa panaginip ko sya yun
Sya nga, Lily.
At ayun nawala ang glow ng wrist ko dahilan para mapanganga ako. Ngayon pa ba ako di kakausapin ng babaeng to? Napabuntong hininga na lang ako, anong gagawin ko? Magtetraining?
White? At hindi sya nagsalita aba ayos din mang snob tong isang to ah White hindi ako magtatanong sagutin mo ko.
Ano yun?
Tsk, magtraining tayo.
Sure. I like that.
So ayun napagdesisyunan ko na lang na hindi pumasok buong maghapon at pumunta na lang sa open arena. Malayo layo to sa building kung saan nag aaral lahat kaya naman dito maganda magtraining. Huminga ako ng malalim at inistrech ang kaliwang kamay ko kung saan nandoon ang symbol.
"Release."
Pagkasabi na pagkasabi ko nun ay agad namang umilaw ang symbol sa kamay ko at nagkaroon ng liwanag sa paanan ko saka umangat ang buhok ko dahil sa hangin at winawagayway naman ng hangin ang uniform ko. Tiningnan ko ang pag-form ng bow sa kamay ko, ibinend ko ang daliri ko para agad kong mahawakan ang bow kasabay ng pagbend nun ay doon unang lumiwanag hanggang sa mabuo ang bow ko at nawala ang liwanag sa paligid ko.
White pwede mo ba ituro sakin ulit kung paano to gamitin?
Sure. Isipin mo na nag-fo-form ka ng arrow.
Gaya ng sinabi nya ginawa ko, nakakaform naman ako ng arrow kaya lang pag irerelease ko na bigla na lang nababasag.
Huwag mo lang isipin na nagfoform ka, isipin mo rin kung gaano ito katibay, kabilis, katulis, at kalakas. Itarget mo ang malaking puno na yun.
Pumikit ako saka huminga ng malalim at ngumiti. Inisip ko kung gaano katibas. Gusto ko walang kasing tibay. At agad na nagform ang arrow kaya hinila ko ito kasama ang string ng bow. Gusto ko kasing bilis ng kidlat, kasing tulis ng kidlat at kasing lakas ng elepante.
And I release it.
Halos mapanganga ako dahil sa nakita ko. Nakita kong sobrang bilis ng bow ko at sampung puno ang nahati nito sa gitna. Literal na napanganga ako.
Pero nawala din yun ng makarinig ako ng palakpakan sa likod ko at nagulat ako ng yumakap sakin si Jana.
"Ang galing mo Lily!" Sabi nya at niyakap nya ulit ako saka sya kumalas.
"Kanina pa kayo?" Tanong ko sa kanya at nag nod sya.
"Nakita ka namin kung paano mag training. Nakita namin ang unang try mo hanggang sa third at hanggang magawa mo."
"Ma'am Jaja sorry po hindi ako pumasok,"
"It’s okay." Tapos humarap sya sa mga classmate ko "Make her as your model. Nahihirapan man sya sa paggawa ng arrow gamit ang kapangyarihan nya hindi pa rin sya sumuko. Your weapon will be your lifetime partner trust it with all your heart. Now the traing will star."
~~*****~~
Walang lakas na humiga ako sa kama at natawa naman si Jana sa ginawa ko. Tumalikod ako dahil nakita kong naghuhubad na si Jana kahit naman parehas kami babae may privacy pa rin naman sya.
"Okay na ba pakiramdam mo?" Tanong nya at nakatitig pa rin ako sa dingding.
"Hmm. Medyo."
"I will ask you a question, Lily. What if lang naman to." sabi nya at narinig ko ang pag upo nya sa kama nya kaya naman umupo ako. "What if buhay pa ang daddy mo at gusto nyang bumawi sa inyo? Anong gagawin mo?"
Natigilan ako sa tanong ni Jana at agad din naman ako napayuko. Ano nga ba? Ano nga bang gagawin ko pag buhay pa sya? Sa sakit na naramdaman ni mommy siguro magagalit ako pero...
"I don’t know. Una kong naisip magagalit ako pero hindi ko rin naman maitatanggi na gusto ko maranasan na magkaroon ng tatay." pagsabi ko nun ay tumingin naman ako sa labas ng bintana namin "I'm mad yet I will be happy pag nangyari ang time na sinasabi mo. Sana nga buhay pa sya."
Hindi na kami nag imikan pa ni Jana hanggang sa tawagin na kami para mag-dinner. Sa office kasi kami ni ate Chiaka mag-di-dinner sabi kasi nila gusto daw nila ate ang doon mag dinner kasama kami. At kung bakit ate ang tawag ko sa kanila ngayon? Eh sabi nila eh ayaw nilang hindi ate ang itawag ko sa kanila. Ma'am and Sir ang itatawag ko pag nasa klase pero pag wala ate at kuya ang gusto nila.
Pagdating namin sa office ni ate Chiaka halos mapaatras naman kami sa nadatnan namin.
"Bumalik ka dito Renji!" agad naman kaming napayuko dahil may bolang lumilipad.
"Paano ako babalik jan kung manghahabol ka ng fire ball?"
"Kasalanan mo naman kasi kaya bumalik ka dito!”
"Kayong dalawa. Tumigil na kayo.”
Bigla na lang akong parang naging bato sa boses na galing sa likod namin, ng lumingon ako mapanganga talaga ako sa nakita ko, ang ganda nya para syang dyosa.
"Ate Miyu," sabi ni Miko at niyakap sya.
Ate Miyu?
It means...
Agad naman akong nag-bow sa kanya at ngumiti naman sya sakin saka ako pinaayos ng tayo.
"Wag ka na magbow tayo tayo lang naman dito."
"Oy Queen nanjan ka na pala," sabi ni Jaja at inakbayan ito at pumasok na sila sa loob.
Sure, magkakakilala na talaga sila. The way kung paano sila makisama sa isa't isa? Sumunod naman kami sa kanila at grabe ang daming pagkain, hindi ko alam kung bakit pero feeling ko ang gaan ng loob ko sa kanilang lahat tapos to think na hindi ako naiilang dahil reyna ang kasama ko sa iisang room.
- Writer
