เมดสาวจำเป็น 5
“การบ้านข้อนี้ตอบแบบนี้เหรอ?” พายุกดยิ้มมุมปาก เมื่อเขาเห็นสิ่งที่แสนดีขีดเขียนลงบนกระดาษรายงาน
‘หิวแสนใช่ไหมล่ะพี่พายุ’
“ว้าย! แสนไม่ได้จะเขียนแบบนี้เลยนะคะ แสนจะเขียนว่า หิวข้าวต่างหาก งื้อ...พี่พายุขา อย่าเข้าใจผิดน้า” แสนดีรีบแก้ตัวด้วยความเคอะเขิน อีกทั้งยังเอาหมึกลบคำผิดลบข้อความบนกระดาษรายงานอย่างร้อนรน เมื่อเธอเผลอเขียนสิ่งที่ใจคิดให้เขาเห็น
‘เกลียดตัวเองได้ไหม’ แสนดีได้แต่ค่อนขอดตัวเองอยู่ในใจที่แสดงความหิวผู้จนออกนอกหน้าแบบนี้
“หึ งั้นคืนนี้หลับฝันดีนะ” พายุหลุดขำกับท่าทีของหญิงสาวรุ่นน้อง เขาเอามือสากโยกศีรษะทุยเล็กน้อยเบาๆ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไป
“งื้อ...ไปแล้วเหรอ?” เมื่อพายุเดินออกจากห้องไป แสนดีก็มองตามเขาด้วยแววตาละห้อย เขาเข้ามาบอกฝันดีแค่นั้นเองเหรอ ชุดนอนผ้าพลิ้วไม่ได้ทำให้เขาหันมาสนใจเธอบ้างหรืออย่างไรกัน ก็ไหนเมื่อกี้บอกว่าหิว หิวเธอไม่ใช่เหรอ
