“คุณก็จำไว้นะว่าถ้าฉันหมดห่วงเรื่องพ่อฉันเมื่อไหร่ ฉันจะไปจากที่นี่ทันที” ธัญสิตากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง มันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงความเด็ดเดี่ยวในน้ำเสียงของเธอเป็นอย่างยิ่ง
“เธอคิดว่าเธอจะหนีฉันพ้นเหรอ ฉันจะบอกให้นะว่าเธอจะไปจากที่นี่ได้ก็ต่อเมื่อฉันเบื่อเธอเท่านั้น” ภาวิตกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังเช่นกัน
ธัญสิตาจึงเลือกที่จะเดินออกไปจากห้องของชายหนุ่ม เพราะเธอไม่รู้ว่าเธอจะควบคุมโทสะไปได้นานแค่ไหน ยังไงเสียเขาก็คือเจ้านายของเธอ หญิงสาวรอแค่ว่าถ้าการผ่าตัดของพ่อเรียบร้อยไม่มีปัญหาอะไร ถ้าเขายังไม่เปลี่ยนแปลงนิสัยที่ชอบดูถูกเหยียดหยามคนอื่น เธอจะเป็นคนหนีไปให้พ้นจากที่นี่เอง ไปให้พ้นจากคนไม่มีหัวใจอย่างเขา
สามเดือนต่อมา
ธัญสิตาได้รับการสอนงานจนเข้าใจงานเป็นอย่างดี ตอนนี้เธอทำหน้าที่เป็นเลขาของภาวิตอย่างเต็มตัว ในตอนกลางวันนั้นหน้าที่ของเลขาเธอไม่เคยบกพร่อง ส่วนในเวลากลางคืนนั้นห
