ธัญสิตารีบปิดประตูเดินออกมาขาเธอสั่นแทบจะก้าวเดินไม่ออก นี่ล่ะสิเจ้าของเสื้อผ้าทั้งหมดที่อยู่ในตู้ของเขา ทำไมถึงใจร้ายกับเธอแบบนี้ ถ้าเบื่อเธอแล้วก็บอกดีๆ ไม่ต้องใช้วิธีไล่เธอแบบนี้ก็ได้ ธัญสิตายินดีที่จะไปจากที่นี่อยู่แล้ว ตลอดเวลาช่วงบ่ายหญิงสาวทำงานไม่รู้เรื่องเลย ผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่กลับไปด้วย เธอกลัวว่าเขาจะทำอย่างที่ทำกับเธอในห้องทำงานของเขา หญิงสาวระแวงไปหมด โดยที่เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงเขาด้วยซ้ำ
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้ากว่าจะถึงเวลาเลิกงาน และแล้วหญิงสาวก็ได้รับข้อความจากเขาว่าไม่ต้องไปที่คอนโดของเขา ธัญสิตาน้ำตาซึมด้วยความเสียใจ นี่จะเป็นครั้งแรกหลังจากที่เธอได้กลับมาเจอเขาอีกครั้ง ที่เธอจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา และนี่ก็อาจจะถึงเวลาที่ตัวจริงของเขามาทวงเขาคืนแล้วก็ได้ ธัญสิตาเดินออกไปจากออฟฟิศอย่างไร้เรี่ยวแรง เธอไม่รู้จะไปที่ไหน หญิงสาวจำเป็นต้องกลับห้องที่เช่าไว้กว่าสามเดือ
