“ถ้าไม่ตอบ พี่จะตามใจตัวเองแล้วนะ”
เขาพูดพร้อมกับเลื่อนสายตาลงเนินอกที่กระเพื่อมไหวตามแรงหายใจ
“ตามใจพี่ทิศเถอะจ้ะ”
“ไม่ต้องห่วงนะ พี่จะรับผิดชอบบัวทุกอย่าง”
เขาไม่รอช้าที่จะฉกชิมความหอมหวานจากเรือนร่างของฉันทีละน้อย ในขณะที่ใช้มือบรรจงปลดกระดุมเสื้อลูกไม้สีขาวออกให้ฉันจนครบถูกเม็ด เผยให้เห็นเนินเนื้อที่ทะลักเสื้อในสีชมพูหวานแหวว
“ซ่อนรูปกว่าที่คิดอีกนะ”
เขาเพ่งมองดูท่อนบนที่เกือบจะเปลือยเปล่าด้วยแววตาชื่นชม ทำเอาฉันเขินจนปั้นหน้าไม่ถูก
“ครั้งแรกของบัวใช่ไหม พี่จะพยายามเบามือนะ”
คนร่างหนาผละออกก่อนจะถลกเสื้อพ้นจากตัว เผยให้เห็นเรือนร่างกำยำที่เต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้อ และที่สะดุดตาก็คงเป็นยันต์ที่เขาสักอยู่กลางแผ่นอก ฉันเพิ่งรู้ว่าเขาสักอะไรแบบนี้ด้วย
“ฮึก”
คนตรงหน้าไม่รอให้ฉันตั้งตัว หลังจากที่ถอดเสื้อออกจากตัวได้เขาก็โน้มลงมาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนของฉันทันที มือหนาเลื่อนตามเอวบางขึ้
