‘ระยำ...!’
มาร์คัสสบถอย่างเจ็บแค้นตัวเองอยู่ภายในใจ เมื่อเห็นสายตาที่ซัปพลายเออร์รายใหญ่ของตนจ้องมองดวงยิหวาตาไม่กะพริบ เห็นได้ชัดเจนว่าไอ้หมอนี่ถูกยายแม่มดดวงยิหวาหว่านเสน่ห์ใส่เต็ม ๆ
ชายหนุ่มคิดอย่างแค้นเคือง ทำให้สมองพานทำงานรวนกระเท่เร่ ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เขาจะให้เรื่องอื่นมามีความสำคัญมากกว่าเรื่องของงานและก็งาน...
แต่ครั้งนี้เขากำลังหึง... หึงจนหน้ามืดตามัว หึงจนสมองทั้งสมองไม่ได้ยินอะไร นอกจากเสียงของหัวใจตัวเอง ที่ร้องเตือนระงมว่าให้พาเมียที่พร่ำบอกเสมอว่าเกลียดแสนเกลียด ให้ไปไกลหูไกลตา และก็ไกลมือของไอ้ฝรั่งผมทองคนนี้
เพราะหากช้า... เขาอาจจะทำให้บริษัทฯ ต้องเสียซัปพลายเออร์ที่ทำงานด้วยกันมานานก็เป็นไปได้...
เขาอาจจะต่อยหน้าหล่อ ๆ ที่ยิ้มหวานนั่นคว่ำลงไปกับพื้น พร้อมกับการตามเข้าไปเหยียบยอดอกนั้นไว้ใต้ฝ่าเท้าหนัก ๆ ของตนเอง
คิดแล้วมันสะใจชะมัด...!
“ผมขอคิดดูสักสองสามวันแ
