ฟอด~~
"หอมแก้มเมียชื่นใจจริง" คนเจ้าเล่ห์อาศัยช่วงเผลอ ก้มลงขโมยหอมแก้มเนียน ลงนั่งบนเตียงด้านข้าง มือไม้เริ่มลวนลามเข้าไปใต้เสื้อคนเจ็บ ระวังระมัดบริเวณบาดแผล
"หื่น" เธอปัดมือซุกซนออก แอบหวั่นกลัวคนด้านนอกผลุนผลันเข้ามาเห็น
"ผมก็เป็นของผมแบบนี้นะ มันเรียกร้องรูนิ่มๆจะแย่แล้ว" เขาดึงร่างอรชรเข้าใส่ไว้ในอกแกร่ง ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันกลายเป็นโซนปลอดภัย ได้พักกายพักใจสำหรับเธอเสียแล้ว จมูกเล็กสูดกลิ่นเหงื่อกายชายชวนหวั่นไหว ตีเนียนดมหลายครั้ง
"ของเกลก็ย้ายไปอยู่กับผมแล้วนี่ เตรียมโดนทุกวันเลย"
"อย่าปีนเกลียว" นับวันชายหนุ่มยิ่งเอาใหญ่ เริ่มลืมสถานะรุ่นพี่ มักชอบเรียกชื่อสั้นๆยิ่งเหมือนคนสนิทไปทุกที แถมยังเอะอะก็ถึงเนื้อถึงตัว ไม่ถามขออนุญาตสักครั้ง
"เลิกเอาอะไรมากั้นระหว่างเราเถอะนะ ผมรู้เรื่องอาเฮนรี่แล้ว ผมต่างหากต้องขอบคุณ มากกว่าใช้อารมณ์โมโหทำแบบวันนั้น" นัยน์ตาคมรู้สึกผิดเห็นได้ชัด จั
