นารากำโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในมือแน่น ไม่มีคำพูดไหนหลุดออกมาจากปากเธอทั้งนั้น มีเพียงน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากตาแทน
ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากัน จำเป็นต้องละโทรศัพท์ออกหูเพราะคนที่อยู่ในสายเขาวางสายไปแล้วและเขาก็ตัดสินใจที่จะจบทุกอย่างแล้ว
เอาจริงๆ เธอกลัวตั้งแต่แรกอยู่แล้ว กลัวในสิ่งที่เขาพูด ไม่สามารถทำใจยอมรับในสิ่งที่เขาขอได้เพราะเธอมองไม่เห็นความเป็นไปได้เลยสักนิด
ที่ผ่านมาเขาย้ำทุกอย่างชัดเจนมาโดยตลอด เขาไม่มีวันเลือกเธอ แม้ช่วงเวลาที่เขาขอโอกาส เธอก็ยังไม่อยากเชื่อ จนกระทั่งตอนนี้เธอได้คำตอบที่ชัดเจนแล้วว่ามันไม่มีวันเป็นไปได้จริงๆ
ก่อนหน้านี้เธอเป็นห่วงเขามาก เธอรู้ว่าเพทายนัดเจอพี่ชายของเธอหนึ่งในเรื่องที่เขาจะคุยก็คือเรื่องของเธอและเขา เธอไม่รู้ว่าพี่ชายของเธอจะโกรธแค่ไหน และไม่รู้ว่าเขาจะเจอกับอะไรบ้างเธอไม่สามารถอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลยได้ จึงทำได้เพียงขับรถมาจอดรอบริเวณที่ห่
