“ได้ยินทุกอย่างแล้วใช่ไหมครับ” ภูผาถามคนตรงหน้าที่นั่งหน้าซีด ซึ่งเธอลืมคิดไปเลยว่าทำไมเขาถึงมองเธอทันทีที่ผู้ชายคนนั้นโทรมา มันคงติดที่อย่างอื่นสำคัญมากกว่า
“เขาให้ไปเจอที่ไหนคะ ทำไมถึงนัดออกไปเจอ”
“เขาบอกอยากคุยเรื่องนา ผมว่าคงต้องไปเจอเขานะ”
“อย่าไปเลยค่ะ มันคงไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น” น่ารักคว้าข้อมือหนามาจับเอาไว้ เธอรู้ว่าเหตุผลที่เขาติดต่อกลับมาคงเป็นเพราะรูปถ่ายรูปนั้นที่ภูผาโพสต์ลง แต่มันไม่เกี่ยวกับเขาไง มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยสักนิด เขาไม่ควรมายุ่งวุ่นวายอะไรกับเธออีก
“ทำไมถึงไม่อยากให้เจอเหรอครับ บอกไปแล้วไงว่าผมรับได้ทุกอย่าง ผมก็แค่อยากรู้ว่าเขาอยากคุยอะไรก็แค่นั้น”
“เขาเป็นเพื่อนสนิทของเฮีย”
“และเขาก็พิเศษมากๆ สำหรับคุณด้วยใช่ไหม”
“แค่อดีตค่ะ แต่ตอนนี้เราไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันแล้ว”
“ งั้นกไม่จำเป็นต้องห่วงอะไรเลยครับ ผมไม่ได้กลัวเขาอยู่แล้ว จะมาไม้ไหนก็มาเ
