ฝีเท้าเล็กรีบก้าวเร็วๆ มายังผู้ชายสองคนก่อนจะแยกพวกเขาออกจากกัน เพราะต่อให้เพทายจะเป็นคนเริ่มก่อน แต่ช่วงหลังเขาไม่ตอบโต้ เอาแต่รับอย่างเดียวจนหน้าแตกยับหมดแล้ว
“พอแล้ว แยกย้ายกันได้แล้วอย่าทำแบบนี้” มือสั่นเทาผลักภูผาออกจากคนที่เจ็บจนสู้ไม่ได้ เธอจะแยกภูผาออกมาจากตรงนั้นแต่ข้อมือข้างดันถูกรั้งเอาไว้ด้วยมือของใครอีกคน
มือที่สั่นมากและชื้นเหงื่อมากๆ
“ทำแบบนั้นทำไมนา ถ้าเธอไม่ได้อยากทำแบบนั้น แล้วทำไมถึงต้องทำ ทำไมต้องฝืนต่อความรู้สึกของตัวเองขนาดนั้นนา” ถือว่าเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำที่นาราเห็นคนตัวโตมีน้ำตา ที่ผ่านมามันมีแต่เธอซะอีกที่เป็นฝ่ายเสียน้ำตาอยู่ฝ่ายเดียว
“เธอทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร ถ้ามันทำร้ายตัวเธอเองแล้วทำไมถึงต้องทำ”
“เพื่อตัดพี่ออกไปจากชีวิตไง จากนี้เราจะได้ไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันอีก หนูมีคนอื่นแล้ว ไม่ได้เป็นของพี่อีกต่อไปแล้ว พี่ก็ใช้ชีวิตของพี่ต่อไป เพราะหนูเองก็จะกลับมา
