สิ้นเสียงของพี่ชายที่แสนดีกลับมีเสียงสะอื้นเล็ดลอดจากคนที่เผลอแอบฟัง ร่างบางสั่นสะท้านรับกับแรงสะอื้น น้ำตาเม็ดโตตีตื้นขึ้นมาเมื่อคำพูดของพี่ชายมันผุดย้ำซ้ำๆ อยู่ในหัว
เฮียเชื่อว่าเธอจะไม่โง่ ทั้งที่ที่ผ่านมา น้องสาวคนนี้ทำตัวโคตรไร้ค่าและโคตรโง่เลย
“หนูขอโทษนะเฮีย ถ้าเฮียรู้ว่าที่ผ่านมาหนูเคยทำตัวไร้ค่าแค่ไหน เฮียคงผิดหวังในตัวน้องสาวคนนี้มากแน่ๆ เลย” นาราพึมพำกับตัวเองอย่างแผ่วเบา ไม่รู้เลยว่าในขณะที่เธอแอบยืนมองพี่ชายตัวเองยืนคุยกับเฮียทายเพื่อนสนิทของเขา กลับมีสายตาคมกริบอีกคู่ที่ยืนมองเธออีกที แต่คนที่แอบมองอยู่ทำได้เพียงลอบถอนลมหายใจ เรื่องห่วงน่ะแสนห่วง แต่ไม่รู้จะช่วยยังไงเหมือนกัน คงต้องปล่อยไปแบบนี้แหละ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
@วันต่อมา
“…นาไปไหนอ่ะ ยังไม่ตื่นเหรอ” สงครามเอ่ยถามพร้อมกับกวาดสายตามองออกไปรอบๆ ถ้าไม่นับพวกเขาสามคนก็จะเห็นก็แต่เมียไอ้รามที่ทำข้าวต้มอยู่ในครัว
