9. BÖLÜM: CANIMI YAKIYORSUN

1826 Words

"Annecim.." Dedim minik elini öperek sessiz sessiz hem ağlıyor hem öpüyordum. Bozgun, Delfin'i de alıp geleli tam bir saat olmuştu, karnını doyurmuş uyutmuştum ama tek bir an bile yanından ayrılamıyordum. Masum masum, habersiz bir şekilde uyuyordu. Ne kadar görünüşte bir şey olmasa da Bozgun yine de çocuk doktorunu da getirmiş muayene ettirmişti. Odaya giren adım sesleri ile bakmasam da Bozgun'un geldiğini anlamıştım. "Kendine zarar vermişsin" diye odaya tok sesinin o sert tınısı yayıldı. Kaşlarım çatılırken omzuma üzerinden kapıyı kapatıp yanıma adımlayan koca bedenine baktım, ben yatağın ortasına Delfin'in yanına uzandığımdan üstten bana bakması daha da bedenini büyütüyordu gözümde. "Hım?" Dedim, anlamadığımı belirtircesine. Yatağın yanında ki tek bir gece lambasının aydınlattığı loş

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD