DİLŞAH KURTBEY;
Kısık sesli çalan müzik ile yolculuğumuzu sürdürüyorduk. Çakır yarım saat önce uyuyakalmıştı, ondan önce de kısa bir mola verdiğimizde kızımı emzirmiş tekrar yatırmıştım.
En şanslı olduğum konu kızımın sessiz olmasıydı, bazen huysuzluğu tutsa da Çakır gibi değildi. Çakır'ın bebekliğinden sonra Delfin bana çok sessiz geliyordu. Çünkü Çakır tüm aile üyelerine en çokta ben ve Bozgun'a çokça çektirmişti. Geceleri uyku nedir bilmiyorduk, hiç bir şekilde susmuyordu bir çok kez hastaneye gitsek de yalnızca sancısı olduğunu söyleyip göndermişlerdi.
Başımı cama yaslayıp güneş gözlüklerimin ardından ağaçlarla dolu yolu izledim.
Çiftlik evi Sakarya Sapanca'daydı. Ortalama bir hızla gittiğimizden kırk beş dakikaya falan orada olacağımızı düşünüyordum az kalmıştı. Çoktandır yold
