Hastanede sonuçları bekliyorduk. Dizi ve kolunda ki dirsekleri soyulmuştu. Kafasını da yere çarptığından doktor önlem amaçlı tomografi falan istemeşti. Şimdi ise odada hemşire koluna ve dizine pansuman yapıyordu.
Babasının elini sımsıkı tutmuş Çakır ardı arkası kesilmeyen gözyaşlarını da döküyordu. O ağladıkça ben de çok kötü oluyordum. O bağırış çağırış, kavga arasın da Çakır'ın geldiğini görememiştim. Nasıl farkedememiştim hala aklım almıyordu. Her şeyi duymuş muydu? Yoksa o dakika da mı gelip anne diye bağırmıştı.
Pansumanı biten Çakır'ın diğer yanına da ben oturdum. Hala konuşmuyordu yalnızca ağlayıp, acıyla inliyordu.
Elini ellerimin arasına alıp "Annecim." Diye yüzüne baktım. Çakır başını diğer tarafa çevirip duvara baktığında sıkıntılı bir soluk dudaklarımdan azat ettim. Hasta
