“นี่เข้าใจอะไรผิดอยู่หรือเปล่า คุณไม่ใช่ก้างขวางคอของผมนะ แต่คุณคือลมหายใจของผม” เหมันต์เอ่ยสิ่งที่อยู่ในใจของออกมา
“อย่ามาปากหวานไปเลยค่ะ ฉันเลิกโง่ไปนานแล้ว” พลอยชมพูรู้สึกเจ็บ จนป่านนี้แล้วเขายังจะมาใช้คำหวานลวงหลอกเธอไปเพื่ออะไร
“ไหนบอกผมมาซิคุณเข้าใจว่าอะไร ทำไมคุณถึงมาตัดพ้อผมแบบนี้” เหมันต์ค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าสิ่งที่เขาเข้าใจมาตลอดมันถูกต้องแล้ว
“ตกลงคุณจะโกหกฉันไปถึงเมื่อไหร่ไม่ทราบ” พลอยชมพูฉุนที่เขาทำท่าทางเหมือนว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิดสักนิด
“ผมหลอกอะไรคุณ ผมไม่เคยหลอกอะไรคุณ ที่ผ่านมาผมจริงใจกับคุณตลอด” เหมันต์กำลังจะล่อให้หญิงสาวพูดสิ่งที่อยู่ในใจเธอออกมา
“อีกหนึ่งเดือนคุณก็จะแต่งงานแล้ว คุณจะมาหลอกให้ฉันเป็นนางบำเรอของคุณทั้งชีวิตอย่างนั้นเหรอ” น้ำตาของหญิงสาวพาลจะไหลออกมา เมื่อเธอเอ่ยถึงสาเหตุที่เธอต้องระหกระเหเร่ร่อนกลับมาที่บ้านของเธอ
“แล้วใครบอกล่ะว่าผมจะแต่ง ผมก็แค่หลอกคุณแม่ เพื่อให้ผมได้คบกับคุณต่อ แต่ผมไม่เคยคิดจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเลยนะ ภาพในหัวของผม เจ้าสาวของผมต้องเป็นคุณเท่านั้น” เหมันต์เอ่ยทุกสิ่งที่อยู่ในใจเขา
“หลอกแม่คุณหรือหลอกฉันกันแน่” พลอยชมพูไม่ไว้ใจ เพราะเธอไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะทำเพื่อเธอขนาดนั้น
“ผมหลอกคุณแม่ เพราะท่านกำลังจะบังคับให้ผมแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนสนิทของท่าน แล้วผมก็พยายามทุกอย่างเพื่อให้คุณท้อง ผมจะได้มัดมือชกคุณแม่ เพราะท่านอยากได้หลาน ไม่ว่าท่านจะไม่พอใจแค่ไหนท้ายที่สุดท่านก็ต้องยอมรับคุณอยู่ดี”
“แล้วทำไมคุณไม่เล่าให้ฉันฟังตั้งแต่แรก แล้วที่คุณบอกให้รอคือรออะไร” พลอยชมพูไม่เข้าใจในตัวเขา เขาคิดคนเดียว แล้วไม่เคยปรึกษาเธอ เขาได้แต่บอกให้เธอรอ และเธอก็ไม่กล้าถามเขาว่าที่ให้เธอรอ คือรออะไร
“ที่ให้รอคือรอให้คุณท้อง เพราะผมรู้ว่าคุณแม่กับเพื่อนคุณแม่ตกลงเรื่องนี้ตั้งแต่ผมกับคุณดาวเราเรียนมหาวิทยาลัย เพราะฉะนั้นคนหัวรั้นอย่างคุณแม่ไม่มีทางยอมรับคุณอย่างแน่นอน และผมก็ไม่อยากพูดให้คุณไม่สบายใจ ผมเลยทำทุกอย่างโดยไม่บอกคุณ มันก็ไม่ผิดที่คุณจะเข้าใจผิด แต่ผมอยากจะบอกคุณไว้อย่างหนึ่งนะ ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่มีวันแต่งงานกับคุณดาว ถึงตอนนี้คุณไม่ท้อง ผมก็พร้อมจะฝ่าฟันเพื่อคุณ เพราะผมรู้แล้วว่าผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ” พลอยชมพูตกใจในสิ่งที่เธอได้ยิน เธออยากจะเชื่อทุกสิ่งที่เขาพูดมา แต่เพราะสิ่งที่เธอได้ยินในวันนั้นมันทำให้หญิงสาวยังหวาดระแวงอยู่
“แล้วถ้าแม่คุณไม่ยอมล่ะ” พลอยชมพูอยากจะมั่นใจว่าถ้าเธอกลับไปกับเขา เขาจะไม่ทิ้งเธอไป หากว่ามารดาเขาไม่ยอมรับในตัวเธอ
“ผมจะปล่อยให้คุณแม่ท่านตัดขาดกับผมตามที่ท่านขู่ไว้ แล้วเราก็มาเริ่มต้นสร้างครอบครัวของเราด้วยกัน” เหมันต์คิดเช่นนั้นจริงๆ ในเมื่อมันเป็นเรื่องของหัวใจ มารดาไม่สามารถบังคับให้เขารักใครได้ แต่เป็นหัวใจของเขาต่างหากล่ะ ที่มันมีหน้าที่สั่งให้เขารักใคร