Forbidden Love Affair

Chapter 3.1

"Mama, ayoko. Ayoko, Ma." Farrah shakes her mother.

She can see the pain in her mother's eyes and she knows that her Mama understands what she feels. Wala siyang magagawa kapag hindi siya umalis sa lugar na kinalakihan niya. She needs to escape.

"Ma, hindi mo ako ibibigay sa ganoong lalaki. Ayoko na maging pasanin ko siya habambuhay. Hindi biro ang makasal sa lalaking babaero. Girlfriend pa lang niya ako ginawa na niya ito, paano na lang kapag kasal na kami at may mga anak? Kawawa naman ang mga baby ko kung sakali." Paliwanag niya. Gusto niyang kampihan siya ng Mama niya kahit sa kauna-uanahang pagkakataon lang. Palagi kasi itong hindi sang-ayon sa kanya. Masyado na itong nalubog sa utang na loob sa simula pa lang kaya kahit na anong sabihin ni Don Ricardo ay susunod at susunod na lang ang ina niya. Masyado kasing mabait ang babae at walang imik. Baka nga kapag sinabing kumain ng putik ay kakain naman.

She hopes that her mother will stand by her side this time.

Isang tango ang isinagot nito sa kanya at pinahid ang luha niya. "Tahan na. Asikasuhin mo na ang classcards mo at umalis ka. Itatakas kita. Kapag hindi ka tumakas, wala kang magagawa sa gusto nila."

Natilihan siya. Hindi ito sasama? She's happy she had heard that but the fact that she's going to escape all alone makes her feel really frightened. Hindi siya sanay na wala ang Mama niya sa tabi niya. Saka paano ito? Paano ito makakaalis? Bakit ba naman kasi gustong-gusto siya ni Don Ricardo para kay Jed? Ano bang meron sa kanya? Marami namang babae sa mundo pero bakit ipinagduduldulan siya ng matanda na pakasalan ang apo noon?

"Halika na. Ayusin mo ang sarili mo at huwag kang umimik. Hayaan mo na sila. Halika na." hinila siya ng Mama niya papalabas ng kusina at dinala siya sa maid's quarter. Ito na mismo ang naglagay ng ilang piraso ng damit sa backpack niya.

"Ma, di ka sasama?" She weeps as she sits on the single wooden bed. She's watching her mother while preparing her things. Saan naman siya pupunta?

Hindi ito sumagot. Kumuha ito ng pera sa taguan at inilagay sa bag niya.

"Makinig ka Farrah, makinig ka." Humarap ito sa kanya at naupo sa tabi niya. Tears are trying to escape from her mother's eyes but she remains looking at the mid aged woman. "Gusto kong makagawa ka ng bagay na hindi ko nagawa. Alam mo naman kung gaano kalaki ang utang na loob ng mga lolo niyo ni Jed sa isa't isa na kahit patay na si Tatay ay buhay pa rin ang kasunduan nila ni Don Ricardo. Gusto na maging masaya ka at ayoko na mabulok ka rito sa Hacienda. Dito lang ako at pagtatakpan kita. Kapag maayos ka na sa Maynila, saka mo ako kunin, ha."

Maynila?

"Ano?!" napamulagat siya sa pagkabigla. Parang biglang umikot ang ulo niya dahil sa narinig.

Ano bang nangyayari sa kanya? Para naman siyang isang bidang babae sa pelikula. Ang gulo-gulo ng buhay niya.

"Mama, hindi ako maghihintay ng ganoon katagal para makasama ka."

"Tiisin mo muna. Gagamitin ka nila sa pulitika, iyon ang totoo. Alam mo naman kung gaano kaganda ang reputasyon ng lolo mo sa bayan na ito at walang hihindi na tao kapag ikaw ang iniharap ni Jed para sa pangangandidato niya bilang Mayor."

Lalo siyang napatanga. Si Jed magiging Mayor? Parang lalong umikot ang ulo niya. Yes, the Vergara's were popular especially Jed. But his popularity is nothing compared to her grandfather. Her Lolo Antonio had a great renowned repute. Isang kagalang-galang na Mayor na kahit sino ay ipinagtatanggol. Naubos ang sariling pera sa pagtulong sa kapwa kaya ngayon sila ng Mama niya ang naghihirap. Tahimik ang buong bayan sa pamumuno ng lolo niya pero nang ang angkan na nina Kylie ang maupo sa trono ay nabago ang takbo ng kapayapaan sa lugar at pati na negosyo ng mga Vergara ay naapektuhan. Kakapirasong lupa lang ang pag-aari ng ama ni Kylie sa parte ng Bayan ng Vergara at iyon ang pinag-aawayan ng dalawang pamilya. Hindi naman kasi ipinagbibili ng ama ng dati niyang kaibigan ang limang ektaryang lupain kaya naging dahilan iyon para matanggap sa pagiging kandidato ang ama ni Kay... nagpapatunay kasi iyon na totoong residente ng bayan nila si Mayor Villegas. Kung sa reputasyon kasi ay basang-basa naman ang mga Vergara. Iilan lang naman ang nakatira sa loob ng Hacienda at karamihan sa populasyon ay nasa labas na kaya hindi yata makakilos ang matandang Don kung hindi siya isasali.

Now she understands why. But she's afraid to leave her mother. Baka mamaya ay ito ang mapagbuntunan ng galit ng matanda sa oras na lumayas siya.

"Sama ka sa akin." Farrah pleads and purses her lips like a child. She will never leave without the only parent that she has. Wala na nga siyang Papa, pati ba Mama ay hindi pa niya makakasama?

"Hindi ako aalis kung di ka sasama. Di kita iiwan dito. Ikaw na lang ang meron ako kaya hindi pwede na malayo ka. Sasama ka sa akin." Pamimilit niya sa ina.

Nakatingin lang ito sa kanya at parang nagdadalawang isip pa.

"Gusto mo ba na malayo ang baby mo sa'yo? Ako lang din naman ang meron ka di ba? Sama ka na. Doon na tayo sa malayo, Ma." Inalog niya ito sa tuhod.

"Kapag di ka sumama magpapabuntis ako sa Manila ng lima." pananakot niya.

"Diyos miyo kang bata ka!" nanlalaki ang mga matang bulalas ng Mama niya. Napaantanda pa ito ng krus at natutop ang bibig.

"Sige na, sama ka na. Kaya natin. Kaya ko. Ako naman ang magtatrabaho para sa ating dalawa. Hindi na ikaw. Di ba si ninang Ofel nasa Manila? Doon tayo pupunta. Katext ko pa siya, Ma. Tanggapin niya tayo. Saka di ba kaibigan ko rin naman si Elijah? Baka matulungan niya akong maghanap ng trabaho. Halika na, Mama. Please na please." Napatigil na siya sa pag-iyak. She's determined and no one can stop her. She had made up her mind and she would never turn back. Mas lalong mahirap ang pagdaraanan niya kung hindi sila makakatakas ngayon pa lang. Dalawang taon na lang siya sa college at mabilis na rin na matatapos ang panahon. She's just 18 and she can make it. Once she graduated, she could find a decent job somehow. She's going to work and will take her CPA review two years from now. After that, if luckily she'll pass, kumpanya sa Maynila ang mag-aagawan na maging Accountant siya. Magiging maayos din sila ng Mama niya basta magkasama sila kahit saan. Sa ngayon ay side line muna at pagiging working student ang gagawin niya basta makapagtapos lang siya.

"Ma," She wakes up her Mom. Mukhang nakatulog na kasi ito sa pag-iisip. Hindi niya kailangan ng lalaki para mabuhay. Hindi niya kailangan si Jed.

"Sige..." isang alanganin na ngiti ang ibinigay ng Mama niya sa kanya. But for her, it's more than enough to start a new life out of the province. Kung siya ay mas gusto niya sa probinsya pero kung katulad naman ng mga Vergara ang mga taong kasama niyang tatanda, salamat na lang pero hindi na...

Iggy

He angrily slashes the updated report in his hands from the head of the Personnel Department after reading it.

Kwarenta sa mga baguhang empleyado ang naawol dahil sa pag-aabsent. Was it coincidence or was planned? Ngayon ano na? Sino ang maglilinis ng ilang areas ng pagkataas-taas at pagkalaki-laki niyang building, ako? He laps and cleans a woman's p***y and not his f*****g building! For Jesus' sake!

He hired the most competent people in his company because he had thought they were responsible enough compared to the undergraduate applicants who were trying to find side lines even just for a couple of hours a day, but he's wrong. And who suggested that he must be strict enough when it comes to hiring his employees? Ang hayop na si Donatelio.

Kaagad na lumipad ang mga mata niya sa lalaki. "This is a big mess, Donatelio! I am giving you one f*****g day to replace those people and if you can't make it, that will be the end of your career as the head of the HR." His eyes turned so maddeningly angry. Donatelio tried to open his mouth but when he pops out his lips in the most intimidating manner, the old man just bows a head and nods at him. No one has the power to say no to him. If he says Donatelio must jump in all the shitty pits of hell, then the old man must abide without questioning. If one refuses to his will, fired!

Gusto na lang niyang masahehin ang sariling noo. Maybe it's time to have a change of plan. If those people who he thought were competent enough to be in his multibillion company had wasted his time and effort hiring the bastards, then why not give those part time job seekers the chance to get in? Probably those students who have tried applying before would be more dedicated to their jobs because they badly needed to work to finish their college careers. It's their time to shine. He nods at his own thoughts.

He released an exhausted sigh. "Post it. I want undergraduate applicants. Accept working students, 18 to 25 years old. Female or male, f*****g transgender, bisexuals; I don't damn care! I want a positive result tomorrow, Donatelio. Kapag hindi ka nakahanap ng kwarentang janitor at elevator staffs, ikaw ang gagawin kong mop sa sahig at feather duster sa mesa ko. Get the f**k out! This is all your fault! Out!"