ทางด้านรามันนั้นก็ชำเลืองมองคนตัวเล็ก นึกหงุดหงิดใจ ทำไมกันนะเขาถึงไม่ชอบเวลาที่เจ้าหล่อนเงียบ แถมยังมองไปมองนอกหน้าต่างรถ ไม่ยอมจับจ้องเขาเหมือนที่ผ่านมา แล้ววาจาดุร้อนก็พ่นออกมา
“นอกหน้าต่างมันมีอะไรดีกว่าหน้าผัวหรือไง ถึงมองไม่เลิก”
ช้องนางไม่ตอบ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วปิดเปลือกตาลง
“ถามไม่ได้ยินหรือไง”
“ได้ยินค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะตอบว่าอย่างไร” จำใจตอบออกไป ขืนไม่ตอบ เดี๋ยวก็พลอยมาหาเรื่องอีก
“เดี๋ยวนี่ต่อปากต่อคำนะ อยากโดนจับลงโทษเหมือนเมื่อคืนหรือไงช้องนาง ฮึ หรือว่าที่ทำลงไปเพราะอยากให้ฉันทำเหมือนเมื่อคืน” เขาถามอย่างยียวน แววตานั้นเริ่มแปรเปลี่ยนจากดุดันว่าเป็นกรุ้มกริ่ม
“บ้า” เธอต่อว่าด้วยความเขินอาย ใครจะอยากให้เขาทำแบบนั้น หล่อนแทบไม่ได้นอนทั้งคืน เดี๋ยวปลุกเดี๋ยวปลุก ไม่รู้ว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหน
“หึหึ แต่วันนี้ฉันมีเรื่องที่จะลงโทษเธอหลายอย่
