“นี่ขนาดยังไม่มีหลานให้นะ ยังหลงลูกสะใภ้ขนาดนี้ ถ้ามีหลานเมื่อไร แกเตรียมเป็นหมาหัวเน่าได้เลยคุณเข้มเอ๊ย!” พ่อเหมว่าแล้วหัวเราะ แล้วเดินตามภรรยาเข้าไปในบ้าน
คุณเข้มถอนหายใจ ระบายยิ้มกว้าง เขาคิดว่าอีกไม่นานหรอกที่เขาจะได้เป็นหมาหัวเน่า เพราะเขาพร้อมเร่งกำลังการผลิตเต็มที่ เขาทำเพื่อคุณพ่อคุณแม่ ไม่ได้ทำเพราะหื่นอย่างที่หนูมัทว่าซะหน่อย เนี่ย! หนูมัทควรเข้าใจในจุดนี้ด้วย
มัทนาและคุณเข้มใช้เวลาขลุกอยู่บ้านสวนทั้งวัน ลูกสะใภ้คนโปรดช่วยแม่สามีทำอาหารและขนม ทั้งพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เรียกได้ว่าคุณเข้มถูกยึดเมียไปตลอดทั้งวัน เขาแทบไม่ได้เข้าใกล้หนูมัทเลย คุณเข้มเลยต้องทำตัวเกาะติดกับพ่อเหมแทน สองพ่อลูกเลือกไปนั่งที่เก้าอี้ไม้ใต้ร่มหางนกยูง พูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระ ระหว่างรอคุณภรรยาทั้งสองทำกับข้าวมื้อเย็น
“เมื่อไรพ่อจะพาแม่ไปอยู่บ้านกับผมสักทีครับ”
“แม่เขาอยากอยู่ที่นี่”
“แต่มันไม่สะดวกเลย
