หลังจากส่งเด็กๆ บางส่วนที่ผู้ปกครองเดินทางมารับกลับบ้านและส่งเด็กนักเรียนที่เดินทางกลับโดยรถโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว นิฏฐาก็จัดการเก็บข้าวของใส่กระเป๋าสะพายใบโตสีฟ้าอ่อน แล้วพาดสายสะพายเอาไว้บนไหล่ข้างหนึ่ง หญิงสาวก้าวออกจากห้องเรียน แต่จังหวะนั้นดวงตากลมโตเหลือบไปเห็นรักตกันท์กับอนลัสกำลังเดินมาทางนี้พอดี หญิงสาวยกยิ้มก่อนจะสาวเท้าไปหาทั้งคู่
“รัก เอ็ม จะกลับกันแล้วเหรอ”
“อืม ฉันกำลังจะกลับ เด็กๆ ที่ห้องก็กลับกันหมดแล้ว”
รักตกันท์ว่า หญิงสาวเป็นครูประจำชั้นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่สาม นิฏฐาเป็นคุณครูประจำชั้นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง ส่วนอนลัสทำหน้าที่สอนวิชาพละศึกษาให้นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาทั้งหมด ไม่ได้เป็นครูประจำชั้น
“เอ็มก็กำลังจะกลับเหมือนกัน แล้วโซ่กลับยังไง เอ็มไปส่งเอาไหม”
นิฏฐาส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่เป็นไรจ้ะ เดี๋ยวโซ่กลับเอง”
หญิงสาวบอกอย่างเกรงใจเพราะท
