ตอนที่5

1602 Words

“ไหนเอามาดู แล้วมันยังไงเหรอ ทำไมนายถึงทำท่าอะไรแบบนี้” “...” “แล้วเด็กนี่มันใครกัน! ปาลินไปเอาเด็กที่ไหนมาเลี้ยง!” มหาเศรษฐีหนุ่มถามขึ้นอย่างสงสัย เพราะทุกรูปที่แอบถ่ายปาลินนั้น มีเด็กชายตัวขาวอวบอายุราวๆ สองสามปีติดอยู่ในรูปด้วยเสมอ ทั้งรูปที่เดินเล่น ทั้งรูปไปซื้อของที่ซูเปอร์มาเกต ล้วนมีเด็กคนนี้เข้ามาทั้งสิ้น เขาเม้มปากแน่น ลางสังหรณ์และความรู้สึกไม่ดีบางอย่างผุดพรายขึ้นมาในใจ หรือเด็กนี่จะเป็นสาเหตุที่ทำให้ปาลินไม่ยอมคิดกลับมาหาเขาอีก และที่เธอบอกตอนเลิกกันว่าเธอมีคนใหม่ก็เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ข้ออ้างส่งๆ อย่างที่เขาคลางแคลงสงสัยในใจ ภาพปาลินกับผู้ชายที่เธอบอกว่าเป็นคนรักนั้นติดอยู่ในใจเขาเสมอ ในตอนที่เธอจะไป เขาจึงชิงชัง คั่งแค้นในใจเกินกว่าจะรั้งเธอเอาไว้ แถมโกรธจนตัดขาดเธอไปนานหลายเดือน แต่พอพิจารณาแล้วในยามหายโกรธก็มีหลายจุดให้สงสัย ทว่าความสงสัยกระจ่างชัดวันนี้... “เด็กคนนี้...” “...” “เป็นลูกของเธอครับ” เคลเมนต์ตัวแข็งในยามได้ยิน เขาแทบไม่หายใจ จนกระทั่งรู้สึกว่าปอดแสบร้อนจึงได้กอบโกยเอาอากาศเข้าไป ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเสียกริยาท่าทางถึงขนาดนี้มีก่อน และยิ่งมีเรื่องให้ตกใจซ้ำสอง เมื่ออีกฝ่ายรายงานต่อมาว่า “คนที่บอกผมเรื่องนี้บอกว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณครับ” “เป็นไปไม่ได้!” เคลเมนต์แทบจะตะโกนออกมา ทว่าอันที่จริง เสียงที่ออกมาจากริมฝีปากของเขานั้นแทบจะเป็นเสียงแผ่วเบาเท่านั้น หัวใจของเขาสั่นไหว เต็มไปด้วยความหวังเพราะเมื่อนึกย้อนกลับไปใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ถึงเขาจะยังไม่ได้อยากมีลูกในช่วงเวลาที่อยู่กับปาลิน เขาคุมกำเนิดแต่ก็มีบางครั้งที่พลั้งเผลอไปเช่นกัน อย่างครั้งสุดท้ายตอนที่เขาระเบิดอารมณ์โกรธใส่เธอช่วงสองสามเดือนก่อนจะเลิกกันเพราะเขาเริ่มระแคะระคายได้ว่าเธอมีเรื่องปิดบังเขา และเขารับรู้มาว่าเธอมีท่าทีเหมือนนอกใจ ตอนนั้นก็ไม่ได้ป้องกัน ทั้งๆ ที่เธอเป็นผู้หญิงของเขา! แต่...มันจะเป็นไปได้หรือ เด็กเป็นลูกของเขาจริง ปาลินจะไม่ยอมบอกกันเชียวหรือ นี่มันหมดยุคสมัยหอบลูกหนีไปแล้วนะ ปาลินไม่ใช่คนโง่ เธอทำทุกอย่างได้เพื่อเงินขนาดนั้น ถ้ามีลูกกับเขาเธอก็ต้องกลับมาอยู่แล้ว “ตอนนี้คุณปาลินตกงาน ไม่มีที่อยู่ เงินเก็บทั้งหมดได้ถูกใช้ไปในการรักษาคุณยายที่เธออาศัยบ้านอยู่และเลี้ยงลูก” “...” พอเห็นคนเป็นเจ้านายเงียบไปนาน ฌอนจึงเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบเพื่อเป็นการเสนอแนะแนวทางว่า “ถ้าคุณจะเดินทางไปพบเธอ ผมจะได้เตรียมการเดินทางให้ แต่ถ้าไม่...ก็ปล่อยเธอไปแบบนั้นเหมือนเดิม” “ระยำ!” เคลเมนต์สบถ วินาทีนั้นเขาบอกตัวเองว่าจะไป... ต้องไปเจอหน้าผู้หญิงที่ปั่นหัวเขามาตลอดหลายปีคนนั้นให้ได้ ถามเธอให้แน่ชัดว่าเด็กนั่น...เป็นลูกของเขาใช่ไหม! ๐๐๐ เพนต์เฮาส์ของเคลเมนต์ตั้งอยู่บนย่านที่ได้ชื่อว่าแพงที่สุดของนิวยอร์กซิตี เขาเป็นเจ้าของชั้นที่แปดสิบถึงแปดสิบสาม มองเห็นวิวของเซ็นทรัล พาร์คและตึกอื่นโดยรอบ แต่น้อยครั้งนักที่เจ้าของอย่างเคลเมนต์จะได้ชื่นชมความงามเหล่านั้น ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวนุ่มอยู่เกือบชั่วโมง เบื้องนอกคือแมนฮัตตันที่ยังคงไม่หลับใหล แต่สายตาของเขาไม่ได้มองวิวอะไร เพราะความคิดของตนเองยังคงจมจ่อมอยู่กับเรื่องที่ได้รับรู้มา ตั้งแต่กลับถึงบ้าน เคลเมนต์นั่งดื่มอยู่ตรงนี้นานแล้ว วิสกี้ในมือเขาได้รับการเติมไปแล้วหลายครั้ง เขาถอนหายใจยาวออกมา ลมหายใจที่เจือแอลกอฮอล์นั้นให้ความรู้สึกมึนเมามากขึ้น เคลเมนต์ปิดเปลือกตาลง ท่ามกลางความเมาของตนเอง ทำให้เขาหวนคิดถึงช่วงที่ได้พบกับปาลินเป็นครั้งแรกไม่ได้ ตอนนั้นปาลินไม่ใช่คนที่เขาต้องการสักนิด คนที่เขาอยากได้คือ ‘พี่สาว’ ของเธอต่างหาก เคลเมนต์จำได้ว่าเธอเป็นเลขาฯ ของแดเนียล เลวิส หนึ่งในคู่ค้าทางธุรกิจของเขา อันที่จริงเดอะลิสต์อิเล็กทริคไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาสักครั้ง ทว่าใครใช้ให้ตอนนั้นเขาได้รู้จักมิล่า เลวิส...ศัตรูของเขาชอบหล่อน แน่นอนว่าเขาเลยอยากได้หล่อน...เพราะหล่อนตรงสเปกของเขาทุกอย่าง ขายาว ตัวสูง หุ่นเพรียวบางและใบหน้าสวยเฉี่ยวราวกับนางแบบ เป็นสเปกของเขาที่เคลเมนต์พาขึ้นเตียงมาโดยตลอด ท่าทางผู้ดีและกริยาราวกับเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ทำให้เคลเมนต์นึกอยากปราบหล่อนบนเตียงของเขา และยิ่งอยากได้มากขึ้นเมื่อรู้ว่าหล่อนกำลังโดนศัตรูของเขาตามจีบ เขาจึงจงใจเข้าหาพ่อของหล่อน แสดงออกเป็นนัยให้รู้ว่าเขาต้องการมิล่า เลวิสเป็นตัวแปรสำคัญในการลงทุนครั้งนี้ เขารู้ว่าเลวิสจะขาดเงินทุนจากเขาไม่ได้ และเขาก็ชัดเจนแล้วว่าถ้าอยากได้เงินจากเขา ก็ส่งมิล่า เลวิสมา... หลังจากนั้นการตกลงเรื่องหมั้นก็ถูกพูดคุยขึ้นมาพร้อมกับสัญญาที่เหลือเพียงขั้นตอนสุดท้ายแล้วของเขากับพวกเลวิส ทว่าใครจะไปคิด...ทุกอย่างผิดพลาด และมิล่า เลวิสก็เลือกจะหักหน้าเขาด้วยการไปแต่งงานกับนักแสดงหนุ่มชื่อดังซึ่งหล่อนตกหลุมรักฝ่ายนั้นมานานแล้วไปเสียได้! ทั้งเคลเมนต์ และศัตรูของเขาต่างก็พลาดผู้หญิงคนนี้ไปทั้งคู่! “พวกคุณจะละเมิดข้อตกลงของเราแบบนี้จริงๆ เหรอมิสเตอร์เลวิส” เคลเมนต์เอ่ยถามแดเนียล เลวิส บิดาของมิล่าว่าที่คู่หมั้นของเขาด้วยน้ำเสียงเฉยชาและดวงตาเยียบเย็น ถึงเขาจะไม่ได้ชอบอะไรมิล่ามากมาย แต่หล่อนได้ชื่อว่าเป็นของของเขา สุดท้ายกลับดิ้นรนหนีหลุดจากมือไปได้ มันทำให้เขาเสียหน้าจนแม้แต่ใครหน้าไหนของตระกูลเลวิสก็ไม่อยากเห็น แดเนียล เลวิสได้แต่หน้าเสียเพราะรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างสูงใหญ่กว่าหกฟุตสองนิ้วของชายหนุ่มรุ่นลูกตรงหน้าได้ “พวกเราไม่ได้ตั้งใจ แต่เราก็ไม่กล้าโกหกคุณ มิล่าได้...” หนีไปแล้ว... เป็นคำพูดที่แดเนียลไม่สามารถพูดต่อไปได้ เขาโกรธหล่อนมาก นังลูกสาวตัวดีนั่น มิล่าที่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นได้หนีไปโดยที่เขาไม่เคยระแคะระคายว่าหล่อนมีคนรัก ที่แย่ยิ่งกว่าก็คือข่าวครึมโครมของการแต่งงานสายฟ้าแลบระหว่างนางแบบสาวทายาทเศรษฐีกับนักแสดงหนุ่มชื่อดัง ข่าวครึกโครมนั่นไม่ใช่อะไรที่ปิดมิดได้ เคลเมนต์ ไวแอตไม่มีทางไม่รู้ นั่นทำให้แดเนียลต้องดิ้นรนมาพบอีกฝ่ายให้ได้ แม้จะเป็นตารางแทรกไม่ถึงสิบนาทีก็ต้องมา “แต่งงานกับคนอื่น” เคลเมนต์ต่อให้เอง เมื่อบิดาของมิล่าไม่สามารถพูดออกมาได้ แดเนียลหน้าเสีย ได้แต่พยักหน้ายอมรับ “ใช่ๆ เธอทำแบบนั้น” ดวงตาสีไพลินของเคลเมนต์หรี่แคบลง มุมปากเหยียดยิ้มหยัน ท่าทีเย็นชานั้นแสดงออกชัดว่าเขาไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นสักนิดเดียว “ผมช่วยคุณเพราะเธอ ถ้าคุณทำแบบนั้น แล้วมีประโยชน์อะไรที่จะร่วมมือกับคุณล่ะเลวิส” เขาเอ่ยออกไปตามตรง ไม่มีอ้อมค้อม ทำให้ชายสูงวัยหน้าซีดขึ้นมาทันที ชั่วเวลาข้ามคืนที่เกิดเรื่องมากมาย แดเนียล เลวิสดูแก่ขึ้นมาอีกนับสิบปี แน่ละว่าสถานการณ์ของเดอะลิสต์อิเล็กทริคนั้นเลวร้ายสุดๆ และต้องล้มละลายอย่างแน่นอนถ้าเขาไม่ยอมช่วยเหลือ ซึ่งเคลเมนต์รู้ดีที่สุด “ถ้าอย่างนั้น...อย่างนั้น...คุณจะ...” “ผมจะถอนตัวจากเดอะลิสต์อิเล็กทริค” เคลเมนต์บอกออกมาตามตรง ไม่มีอ้อมค้อม และไม่มีเหตุผลที่ต้องเสียเงินนับสิบล้านเพื่ออะไรที่ไร้ประโยชน์ “ถ้า...” แดเนียลพยายามต่อรอง แต่เคลเมนต์ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เขาปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยในทันที “ไม่รับข้อต่อรองใดๆ ถ้าหมดธุระแล้วก็เชิญคุณกลับไปได้แล้ว ฌอน ส่งแขกด้วย” ตอนท้ายชายหนุ่มหันไปสั่งผู้ช่วยคนสนิท ซึ่งยืนอยู่มุมห้องราวกับไร้ตัวตน แดเนียลหน้าซีดเผือด รับรู้ได้ในทันทีว่าเคลเมนต์จะไม่ช่วยเหลือเขาแน่ๆ ฌอนตรงไปหาชายสูงวัย เขาผายมือให้อีกฝ่ายด้วยท่าทีสุภาพ ส่งแขกตามที่เจ้านายต้องการ “มิสเตอร์เลวิส เชิญครับ” ๐๐๐

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more