HG : หื่นแบบนี้ใครสอนมา
AN : ทำไมต้องมีใครด้วย
HG : ก็ไอ้ที่นั่งบดพี่อยู่เนี้ยไปเรียนมาจากไหน
AN : มีเงินจ่ายค่าเน็ตจะดูเท่าไหร่ก็ได้
HG : แอนนี่!!
AN : ตกใจหมดพี่จะตะโกนทำไม
HG : ห้ามดูนะ!!
เขาพูดใส่ฉันเสียงแข็งใส่เพราะแค่ฉันดูหนังอย่างว่า ใคร ๆ เขาก็ดูกันทั้งนั้นแค่จะดูมากดูน้อย แอบปิดตาหรือเปิดตาแบบไม่กะพริบ ฉันอดเอ็นดูหน้าตาผู้ชายแสนงอนตรงหน้าไม่ได้ เลยจัดการบดใส่แบบเน้น ๆ แล้วก็เอามือลูบไอ้เจ้ารอยสักตัวโน้ตที่เขาบอกว่ามันคือตัวแทนความคิดถึงของเขา เขาไปสักตอนเข้าปี 1 เขาคิดแค่ว่าชาตินี้คงไม่ได้คุยกับฉันอีก พอคิดแบบนั้นก็นึกถึงเรื่องที่ทำด้วยกันมาตลอด คือ เขาจะนั่งเล่นเกมที่โซฟากลางบ้านที่เขาใหญ่ ส่วนฉันก็นั่งเล่นเปียโนทั้งวันเพราะผู้ใหญ่กับพี่ ๆ ไปออกรอบที่สนามกอล์ฟกว่าจะกลับมาก็ครึ่งค่อนวัน มันเป็นแบบนั้นอยู่หลายปีจนกระทั่งตอนมีเรื่อง คนข้างล่างพอโดนลูบก็ถึงกันเกร็งตัว คว้ามือม
